66
சாகுந்தல நாடகம்
185
வழக்கம் பண்டைக்காலத்தே தமிழ் நாட்டிலும் இருந்தமை, இறையனாரகப் பொருள் “காதற் பரத்தை எல்லார்க்கும் உரித்தே” என்னுஞ் சூத்திரத்திற்கு ஆசிரியர் நக்கீரனார் குரவர்களான் இவனுரிமை யென்றே வளர்க்கப்பட்ட ராகலான் தலைமகளை எய்துவதன்முன் உளரென்பது” என்று தொடங்கி யுரைக்கும் உரையான் அறியப்படும். மணஞ்செய்து கொள்ளப்பட்டவள் ‘தலைமகள்' என்றும், மணஞ் செய்யப்படாமற் காதலின்ப நுகர்ச்சி யொன்றற்கு மட்டுமே வளர்க்கப்பட்டவள் ‘பரத்தை’ என்றும் நுவலப் பட்டார் ஆயினும், ஒருவற்கு உரிமையாக வளர்க்கப்பட்ட பரத்தைப் பெண்டிர் ஆடவர் பிறரைக் கண்ணெடுத்து நோக்குதற்கும் இடம்பெறார். பலர்தோள் மருவும் பொருட் பெண்டிர் ‘பொதுமாதர்,' 'விலைமாதர்' எனப் பெயர் பெறுவர். அவர் வேறு, பரத்தையர் வேறென்று உணர்ந்து காள்க.
தனக்குக் காதற்கிழத்திமார் பலர் உண்டென்பதை அரசன் ஒளியாமற் சொல்வது பாராட்டற்பாலது. அரைப்பட்டிகை மாதர் இடுப்பைச் சூழக்கட்டும் ஓர் அணி. நிலத்தைச் சூழ்ந்த கடலை நிலமகளின் இடையைச் சூழ்ந்த ஒட்டியாணத்திற்கு உவமையாகக் கூறினான்.
குறி - சைகை. சகுந்தலை துஷியந்தனொடு கூடியிருக்கு மாறு செய்தற் பொருட்டுப், பிரியம்வதை தன்றோழியை வேறொரிடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லவேண்டி இங்கே செய்யுஞ் சூழ்ச்சியை உற்று நோக்குக.
(பக். 55) காவலர்
சொற்பொருள்.
-
அரசர்; காப்பவர்
என்பது
(பாட்டு) கண்மணி.....
உரையே!
இதன் பொருள் : கண்மணி அனையாய் - என் கண்ணின் மணியை ஒப்பவளே, நின்மனம் கவலேல் - நினது மனத்தின்கட் கவலைப்படாதே, நீ வேண்டுவன புரிய - நீ விரும்புகின்றவை களைச் செய்ய, ஈண்டு நான் உளன் - இங்கே நான் இருக்கின்றேன்,