பக்கம்:மலரும் உள்ளம்-1.pdf/168

“வேள்ளைக் கன்றைத் தேடிக் கொண்டே உள்ளே வந்திட்டேன். இவள்ளை யாக உறியில் ஏதோ இருக்கக் கண்டிட்டேன். உள்ளே கையை விட்ட பிறகே வெண்ணெய் என்று நான் உணர்ந்தேன்" என்று கூறிக் கண்ணன் ஒடிப் போய்விட்டான் ! 160