19. குமரகுருபரர் 937 மற்றவர் மனையி னின்று மறுகில்வந்தனரப் போ பெற்றமொன் ႔ေ##றோடு பெ சுரந்த லோ டுற்றது நேரே கண்டார் உலப்பிலா :?பூத்தார். மறையவர் ர் அப்பால் வந்தனர் அதுவுங்கண்டார் குறையிலை ப்ோபேர் என்றோர்'ஏதிலன் கூற்க் கேட்டார் நிற்ைகமழ் கின்ற தேமாங் கன்னிசிலர் நல்தக் கொண்டார் நிறைதருமகிழ்ச்சி'பொங்க நடந்தனர் நிகரி லாதார். செந்திலாண்டவன் திருவருள் புரிதல் காங்கேயன் கருணை பூத்துச் செவ்வண்ணக் குமர னாவோர் திருவுருக் கொண்டு தோன்றி......... வாய் மலர்ந்து ......... மருவிய நீயா ரென்ன வாய்திறந் தடியேன் என்னப் ப்ொருவிலக் கரமுப் பானும் பொலிதரும் ஐம்பத்தொன்றும் தஞ்ே மொழிகட் குள்ள் န္တြ႕မွီ၄%) உண்ரச் சாற்றிப் ப்ெருகிலக் கியமுங் கூறிப் பிறழ்தராப் புலமை செய் கடல்மடை திறந்தா லென்னக்க்விபுகல் வாக்கு நல் அடல்கெழு பிர்ச்ங்கத்தின் ஆமைபெருஞ் சிறப்பு நல்கி மடனிகு சிம்ய மாதி வய்ங்குதிக் கைகளும் செய்து படர்மறை அனைத்துந் தேற்ாப் பதமிலர் சென்னி சூட்டி. திருந்துவெண் ணிறு ந்ல்கித் திருவுருக் கரந்தான் ஐய்ன் (51) மீனாட்சி அம்மை பிள்ளைத்தமிழை அரங்கேற்றினபோது தேவி குழந்தையாய் வந்து, திருமலை நாயகர் மடிமீது வீற்றிருந்தது செற்றமில் புலவர் சிங்கம் தினமொரு பருவ மாக அற்றமில் அறிஞர் மெச்ச அணிந்தரங்கேற்றும்போது பற்றிய புகழ்வர்ரானைப் பருவத்தின் மழவாயம்ம்ை வெற்றிநாய்கர்ம டிக்கண் மேவிiற் றிருந்தா ளன்றே (93) முத்துக்குமாரசாமி பிள்ளைத்தமிழ் பாடினது
- * * * * கந்தனார் இளங் குழவியாய்த் தோன்றினார் கனவில் இங்கு நம்மைநீ பாடுறா தேகலை என் தங்கு பேரருளால்நுதற் பூதியுஞ் சாத்திப் பெர்ங்கு ப்ேரெழிற் புண்ணியர் மறைந்தனர். குமிழ் ம்றிந்தகன் தையல்தன் மகனருள் குறித்தாங்
ಶ್ದಿ பெருங்களியோடு'பொன் பூத்த என்றெடுத்தே அமிழ்து முற்சுவை புறந்தரச் சுவையமை பிள்ளைத் ழ் முடித்தனர் பாடுபு புலவர்தந் தலைவர். (205) - (குமரகுருபர சுவாமிகள் சரித்திரம்)
