ரகு நா தன் கதைகள் செல்வம் 'ராட்tசாமியோடு குடியும் குடித்தனமுமாய் இருந்து 'த' கோ சீத ஜாக் கா! ல தான் ஆகிறது', என்ற லும், அந்தக் கா எதுக் கு ள்கxt : க ேவ அவனது .. குணத்தை 38 13வன் ரே 6ire; 3;றிந்து தான் 5:39வத்திருந்தாள். எனவே ஆவும்டா.ஜ செல்வக் கோபத்தை உணர்ந்து அவனை அறிவு அத்ததை எண்ணகி, * நீ: 5தானே சொல்லிட்டுப் போனீங்க, நா யாக்சின்னம் காத்திருக்க வேண்டாம்'ன்னு என்றாள்,
- ச,திப்படியென்ன நேரமாச்சு??? அவன் குரல் கடுத்தது..
- "நேமா? :.? பதினொன்று ஆகப் போறது.
சோப் போர்த்து விதையாப் போச்சு. அதுனாலெ தான் 2:ண் வேர் விட்டேன். வேணும் என்ன புளிஞ்சி வைக்கிறேன் 552 சமாத? கனம் கூறினாள் செல்லம், ஓs A341&Sக் ஆப் 2.சிக் கொடு மை. அந்த நேரத்தில் கஃதாட நேரமில்லை. இருந்தாலும் அவ னுக்கு வெந்நீர்ப் பழை/A> 4.3.து படிக்காது' என ேய எரிச்சல் மூண்டு வந்தது.. சரி சரி?; ஏதாவது வய்பு* 6ன்று சலித்துப் போய்ச் சொல்ரதன், 'வய்யி' 'எ 55 பதற்குப் பதிலாக 'வச்சித் தொ கோ' என்ற வார்த்தைதான் வாயில் வந்தது; ஆனால், "வெளில வில்லை, sெ = நீலம் அடுக் கலைruள் சென்று இலையைப் போட் உரி'ன். ச? து தன திகம் பிடறிந்து வைத்தாள். ராமசாமி ஒன்றும் .ோடd"ல் சாப்பிட உட்கார்ந்தான். சாப்பாடு, 43.தி.இ., குளிர்த்து போல?' சாதமும் குழம்பும், சப்பிட்டுப் டோட்சிநத்தன, பசிதான், ஆனால் அவன் பசி ருசியும் அறியும். சாப்பாடு செல்லவில்லை, 1* என்ன? சாப்பிடாமல் பெரிய யோசனை பண்ணுறீங்க சுrேy ??' என்றான் செல்லம். ரா {மா? 46க்கு அப்போது கோபத்தை அடக்கவே முடி" லில்லை. * '* என்னத்தைச் சாப்பிடறது? உன் காரியத்தை மட்டும் வேளாவேளைக்குப் பாத்துட்டேல்லெ, நீ ஏன் பேசமாட்டே? என்று எரிந்து விழுந்தான் ,
