ரோமாபுரிப் பாண்டியன்
195
மூன்று குதிரைகளும் அவள் ஒளிந்திருந்த இடத்துக்கு நேராக நின்று, தீங்களைத் தாங்களே ஒரு முறை சுற்றிக் கொண்ட பிறகு, குதிரை வீரர்கள் அவைகளை முடுக்கினார்கள். குதிரைகள் அந்த இடத்தை விட்டு நாலு கால் பாய்ச்சலில் கிளம்பின. அவைகள் போகும் திக்கையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் முத்துநகை. இருங்கோவேளின் மரமாளிகையை நோக்கித்தான் அவைகள் போகின்றன என்பதைப் புரிந்து கொண்டாள். பாழ் மண்டபத்துக்குத் திரும்பி ஓடி வந்தாள்; அவள் முதலில் கண்ட விகார உருவக் கிழவன் நின்று கொண்டிருந்தான்.
"அத்தான், நமக்கு ஏதோ ஆபத்து வர இருக்கிறது. குதிரை வீரர்கள் மிக வேகமாக இருங்கோவேளின் மாளிகையை நோக்கி ஓடியிருக்கிறார் கள். நாம் இங்கிருப்பது அவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். நம்மை வளைப்பதற்கு இன்னும் சில வீரர்களோடு வருவதற்காகவே அவர்கள் திரும்பியிருக்க வேண்டும். வாருங்கள் உடனே புகார் நகருக்குப் புறப்படலாம்...உம்... கிளம்புங்கள்" என்று அவன் கரம்பற்றி இழுத்தாள் முத்துநகை.
இருவரும் சுற்றும் முற்றும் நடுக்கத்தோடு பார்த்துக் கொண்டே ஓடிவந்து குதிரையில் ஏறிக் கொண்டார்கள். இரண்டு குதிரைகளும் சோழன் தலைநகரம் பூம்புகார் நோக்கிப் பறந்தன.
பூம்புகார்த் தெருக்கள் பலவற்றைக் கடந்து கோட்டைக்குள் குதிரைகள் நுழைந்தன. முத்துநகைக்கு அங்கு தடையில்லை. அதனால் வீரர் எவரும் தடுக்கவில்லை. இருவரும் குதிரைகளை விட்டிறங்கி மன்னன் மாளிகை நோக்கி நடந்தனர்; மாளிகை வெளி முற்றத்தில் மெய்க்காப்பாளன் நின்று கொண்டிருந்தான். வரவேற்று உள்ளே உட்காரச் சொல்லிவிட்டு முத்துநகையின் அருகே வந்து, "முதலில் உன்னை மட்டும் அரசர் தனியே பார்க்க விரும்புகிறார்; அடுத்து அவரைப் பார்ப்பாராம்" என்றான்.
உடனே முத்துநகை எழுந்து மெய்க்காப்பாளனுடன் அரசரைத் தனியே பார்ப்பதற்குச் சென்றாள். அரசன் சின்னஞ்சிறு கூடமொன்றில் ஒரு புலிக்குட்டியின் வாயில் கையை விட்டு விளையாடிக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான்.
முத்துநகையைக் கண்டதும், "வீரபாண்டியை அழைத்து வந்திருக்கிறாயா!" என்று கேட்டான் கரிகாலன்.
"அழைத்து வந்திருக்கிறேன்!" என்று மரியாதையுடன் கூறினாள் முத்துநகை.
அரசன், மெய்க்காப்பாளனைப் பார்த்து, "நீ போய் நானும் ஒற்றரும் சந்திக்கும் இடத்தை ஒழுங்குபடுத்தி வை, போ!" எனச் சொல்லிவிட்டு,
