62
கலைஞர் மு. கருணாநிதி
அதன் பின்னர் சற்று நேரம் அமைதி! குதிரை வீரர்களைப் பார்த்து அமைச்சர் கேட்டார்- "இன்னும் மன்னர் வரவில்லையா?" என்று.
அதற்கு, "மன்னர் எங்களுக்குப் பின்னால்தான் வந்தார். உடை மாற்றிக் கொள்வதற்காகப் போயிருக்கிறார்!" என்று பதிலுரைத்தான் வீரன்.
அதற்குள், அமைச்சர் வந்த மூலைக் கதவுப் பக்கமிருந்து தேர் ஒன்று அசைவதுபோல அசைந்து வந்தான் மன்னன் இருங்கோவேள். வேளிர்குடி மன்னன் ஒரு சிற்றரசனாக இருந்தாலும் அவன் கொலுமண்டபத்திற்கு வருவதென்றால் கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருக்கும். இன்று அவன் இருண்ட மரமாளிகையொன்றில் நிம்மதியற்ற நெஞ்சோடு, சாகும்வரை மாறாத ராஜநடை போட்டுப் பிரவேசித்த காட்சி அவனது வீரர்களின் உள்ளத்தைத் தொடாமல் இல்லை. அப்படி தொட்டதனால்தான் தங்கள் உயிரைத் திரணமாக மதித்து இருங்கோவேளின் வாழ்க்கையில் மறுமலர்ச்சி ஏற்படுத்த வேண்டுமென்று அவனோடு சிரமங்களைத் தாங்கிக்கொண்டு வாழ்கிறார்கள். இருங்கோவேளின் பார்வை முதலில் வில்லவனின் உருவத்தின் மீதுதான் விழுந்தது. அருகே வந்து நின்றான். அவன் கண்கள் நீரைப் பொழிந்தன. வீரர்களை நோக்கினான். அமைச்சர் உட்பட அனைவரும் தலைகுனிந்து நின்றனர்.
"எனக்காக - என் வாழ்வின் மேன்மைக்காக -நமக்காக - நமது நாட்டுக்காகத் தன் உயிரை மதியாமல் சென்ற வீரத்தளபதி வில்லவனின் பெருமைக்குரிய உடலுக்குத் தலை தாழ்த்தி வணக்கம் செலுத்துவோம்!"
இருங்கோவேள் சோகம் கப்பிய தொனியில் இந்த வார்த்தைகளை வெளியிட்டான். அவன் குரல் கம்மியது: விம்மியழுதிருப்பான். மன்னனாக இல்லாவிட்டால்! எவ்வளவு சோகத்தோடு சொற்கள் புறப்பட்டனவோ அதற்கு நேர்மாறான வேகத்தில் திடுமென வெடித்துக் கிளம்பினான், “எங்கே வில்லவனைக் கொன்றவன்?" என்று.
"இதோ!" என்றார் அமைச்சர்.
செழியனிடம் போய் அவனையே பார்த்தவாறு நின்றான். பார்வையிலேயே அவன் இரத்தத்தை உறிஞ்சிவிடுவது போல காட்சி யளித்தான். அவனையும் அறியாமல் அவன் கை, கட்டாரிக்குச் சென்றது; கையில் எடுத்து விட்டான். கிழ அமைச்சர் அதைத் தடுத்து விட்டார். இவ்வளவும் செழியனுக்குத் தெரியாது. அவன் ஏதோ சிந்தனையில் விழிகளைத் திறக்க முடியாமல் எதிரே நின்றிருந்தான்.
"செழியனைக் கொண்டுபோய் தக்க பாதுகாப்புடன் வையுங்கள்!"- கிழ அமைச்சர் உத்திரவு போட்டார். அமைச்சரின் உத்திரவில் ஏதாவது
