ரோமாபுரிப் பாண்டியன்
77
போகிறேன் எனத் தெரிவித்ததும் அவளது முகத்தில் ஒரு ஒளி பளிச்சிட்டு மறைந்ததை முத்துநகை இதயத்தில் குறித்து வைத்துக் கொண்டாள். ஓலையை எடுத்து எழுதினாள். அதைத் தாமரையிடம் காட்டினாள்.
அதில்,
"உன்னைப்பற்றிய முழு விவரங்களையும் என்னிடம் சொல்!
இங்ஙனம், முத்து"
என்று எழுதியிருந்தது.
தாமரை, ஓலையைப் பார்த்துவிட்டு, முத்துநகையின் முகத்தை அண்ணாந்து பார்த்தாள். இருவர் விழிகளும் சிறிது நேரம் உறவாடின. முத்துநகைக்கு வேடிக்கையாக இருந்தது. "எவ்வளவு பைத்தியக்காரப் பெண் இந்தத் தாமரை!" என்று எண்ணிச் சிரித்துக் கொண்டாள்.
தாமரைக்குத் தன் உள்ளத்தில் தேங்கிக் கிடப்பதையெல்லாம் கொட்டி விட வேண்டும் என்ற துடிப்பு உதயமாகி விட்டது. அவள் ஈர உதடுகள் அதற்காகப் பிரியத் தொடங்கி விட்டன.
அந்தச் சமயத்தில் நாலைந்து பெண்கள் ஏக காலத்தில் "தாமரை! தாமரை!" என்று அழைக்கும் ஒலி கேட்டு. அவள் திடுக்கிட்டாள். தன் அன்புக்குரிய முத்துவைப் பார்த்து, "நாளை இதே இடத்தில் இதே நேரத்தில் சந்திக்கிறேன்" என்று அவசர அவசரமாகக் கூறிவிட்டு ஓடி விட்டாள். முத்துநகை சந்தடியின்றி அப்படியே நின்றாள்.
சிறிது நேரம் கழிந்ததும், தாமரை சென்ற வழியே மெதுவாகத் தொடர்ந்து சென்று கவனித்தாள். தாமரையும் இன்னும் நான்கைந்து பெண்களும் அருவியின் ஒரு பகுதியிலே ஆடையின்றிக் குதூகலமாகக் குளித்துக் கொண்டிருந்த காட்சியைக் கண்டாள். அவளுக்கே ஒரு வித வெட்கம், கண்களை மூடிக்கொண்டாள். தன்னை ஆண்மகன் என்று தாமரை நினைத்துக் கொண்டதால் ஏற்பட்ட புதுவெட்கம் போலும் அது! அருவியிலே ஆடிப் பாடிக் களித்துக் கரையேறி ஆடைகளை உடுத்திக் கொண்ட அந்த ஆரணங்குகள், கொஞ்ச தூரம் நடந்து சென்று புதர் மறைவுகளில் கட்டப்பட்டிருந்த குதிரைகளில் ஏறிக் கொண்டனர். முத்துநகைக்கு குழப்பம் அதிகமாயிற்று. அவளும் திரும்பி ஓடிவந்து தன் குதிரையின் மீது ஏறிக் கொண்டாள்.
மெதுவாக அந்தப் பெண்கள் கூட்டத்தைத் தொடர்ந்து புறப்பட்டாள். தாமரை முதலியவர்களின் குதிரைகள் புறப்பட்ட நேரத்தில் மட்டும் மெதுவாக நடக்கத் துவங்கிப் பிறகு நாலுகால் பாய்ச்சலில் ஓடின. முத்துநகையும் தன் குதிரையின் குளம்படிச் சத்தம் அவர்களுக்குக் கேட்காத வகையில் பின் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தாள்.