பக்கம்:விடிவெள்ளி.pdf/37

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

38 விடிவெளளி தனையும் உடல் வலிமையையும் இழந்து, பண் கடமையையும் மறந்து தங்களுக்குள் சண்டை ஆார்கள்...வழுதி த்லை நிமிர்ந்து வாழ்ந்த தலைகுனிந்து நிற்கிறது. அதன் தல்ை ஓங்க து மணிமுடி ஒளிவீச வேண்டும். 、 டிப்பு இதை நீதானடா R . مشہ مہ வனுக்கு ஊக்கம் 塾码盛、管研 யிற்சிகள் பலவும் இ. # 5 # அவளுடைய உணர்ச்சித் துடிப்பின் எடுக்க தத்தை-புலவர் மாமூலனாரின் பேச்சிலும் அவசரப்பட்டு எவ்வகை முடிவுக்கும் வந்து என்று அ1:ன எண்ணினான். மாமூல நினைவை ஒருவன்று வரம்புக்கு .. * , s ,-, மங்கையர்க்கரசி மன அரங்கிலே ாள், நீ சிறு பிள்ளைதான் جيران இ.

து கொண்டிருத்த வழுதியின் கா துகளிலே அந்: மணி ஓசைபோல் கலகலத்தது ஒற்ை இந்த அது உன் பல கி.ண்கிணி ஒலிகனாக பிரமையா: நிஜமா? என்று திடுக்கிட் அப்பொழுதுதான் உண்மையை உணர்ந் ço معمر F-அன்லுக்கு முன்னால்-வெகு சமீபத் ‘. டிருந்தால் --- நினைப்பில் தானேயாகி, தன் உணர் வில் தானாக இயங்கி, கால் போனபடி போய்க் கொண் டிருந்த இன:வழுதி எதிரே வந்தவர்களைக் கவனிக்கவே రాళా : .x3 - * مبہ۔بدمہ م. :་ལྟ་བུ . . ar. * :ள பெண்கள் ஒரு கூட்டம் க வந்து கொண்

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:விடிவெள்ளி.pdf/37&oldid=906085" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது