பக்கம்:வெண்ணிலவு நீ எனக்கு.pdf/17

16 ஒலி அலை தேய்வதற்குள், படித்த எம். பி. பி. எஸ். பட்டங்களுடன் நாடிக் குழல், ஊசி வகை, மருந்து முதலியன சுமந்து டாக்டர் ஒருவர் வந்தார். நல்லது செய்து நடு வழியே போளுல், பொல்லா தது போகிற வழியே போய்விடும் ' என்பது மாமல் லனின் சித்தாந்தம். ஆனல், அன்றைக்கு என்னவோ அவன் நினைப்பு நல்ல ப்லன் காட்டவில்லை ; நடு வழியே சென்றவன் நல்லது செய்தான் ; ஆனல் பலன்தான் நல்லதாக உருப்பெறவில்லை. டாக்டர் தன் மண்டையை உருட்டிக் கொண்டார். வெளிப்படையாக ; இளைஞனின் தலையை உருட்டிவிட்டார், ரகசியமாக ; ரத்த் இழப்பைக் காட்டிப் பயமுறுத்தினர். சிந்தாமணி பயந்தாள். ' ஐயோ, நான் அபலையாகி வி டு வே னு ? ஆண்டவனே, எண்னை அளுதையாக்கிவிடாதே, தாய் இல்லாப் பெண்ணுக்குத் தகப்பனையாவது ஆதரவுக்கு விட்டுவைத்து விடு. மலை ஏறி வந்து உனக்கு அர்ச்சனை செய்கிறேன்...! - மலைக்கோட்ட்ை உ ச் சி ப் பி ஸ் ளே யாரை வேண்டினுள் சிந்தாமணி. பூரணமாகத் தேய்ந்துவிட்ட இசைத்தட்டின் மெலிந்த ஓசையை விட மோசமாகயிருந்தது துறைமுகத் தொழிலாளி வேலாயுதத்தின் கூப்பாடு. - ஒடினவள் மகள். நெற்றிமேட்டில் கை வைத்துப் பார்த்தாள். தந்தையின் கண்ணிர்த் துளிகளைத் துடைத்து, அவற்றைத் தன் விழிகளில் நிறைத்தாள். மகளின் முகத்தைக் தடவிக்கொடுத்தவாறு ஏதோ பேச எண்ணியவராக கிழவர் வாயை அசைத்தார். அழுகை தான் புறப்பட்டது; வார்த்தைகளை யல்லவா அவள் எதிர் பார்த்தாள் ? பெண் தன் கண்களுக்குக் கறுப்பு மை யிட்டால் பார்த்தப் பரவசம் தருகிறது. ஆனல் வான மடந்தை இம் மாதிரி மை பூசிக் கொண்டால், ஏன் உலகம் அப்படிப் பயந்து சாகிறதாம்...? . * “ அம்மா...அம்மா!...”