________________
(உாசு) தொல்காப்பியம். தோற்று பித்திரண்ட் பெயரெச்சமுமொரு சொற்கணொருங்கு தொக்குறி நீறவினதனை பொருபெயரெச்சத்தின் கடக்கிப் புணர்க்கலாகாமையிற் புணர்க்கலாகாதென்றார். உப்மிறுதி நிகழ்வு மெதி'வ முணர்த்துமா றுவி னையின் பெருக்யென்னு. மெச்சவியற்குத்திரத் துட்கூறுதும். அதுவுமிர ண்டு காலமா மாருங்குணர்த்துகற் சிறப்பு நோக்கிக் செய்தவென்பதனை ஆசிரியர் முற்சு. நாராயினார். இனிப்டத்து என நிறுத்திப் பத்தென தத்து பணர்ககப்படாது பட்பத் செனவும் பஃபத்தெனவும் வழங்குமாறுணர்க... ஓரொன் றென்பதமது அது தானே ஒசொன்நேரொலிருகக்கொருவென் முப்பவர்க்கப்படும். இனி அன்னபிறவுமென்மதனை உண்டானெட் பழி உன் னென்னும் முதனிலைப்புங் காலக்காட்டும் டகரமுமிடனும் பா முணர். க மாது கொன்றனோடொன்று பணரீக்சப்படா. அவை நீயார்சொல் ஒங் குறித்துவார் கிளவியுடன் டைலயின்) கரியனென்:ழி கருவென நிறுத்தி அன்னெனத்தந்தி புணர்க்கப்படா: அது இன னெலும் பொகுடரு தலில் ) ஏனைவினைச்சொற்களுமில்லாறேரித் துப்புனர்க்காமைட்ன 5.இன்னுமதனானே கொள்ளெனக்கொண்டான் என்புழிக் கொள்ள ன்பதனை எனவென்பதனோடு புணர்க்கப்படாமையும் உலரன் வெற்பன் முதலியவினைப்பெயர்களும் பிறவும் புணர்க்கப்படாயையும் கொள்க. இவ் வாசிரியர் புணர்க்கப்படாத விச்சொற்களையும் வடநூற்கண் முடித்த அன கன் - அனபாயன் - களங்கன் முதலிய வடசொற்களையும் பின்னுள்ளோர் முடித்தன் முத்துலே மொறுகொளக்கூறலாமென்றுணர்க. (எ எ ) பிளந்தவல்ல செய்யுளுட்டிரி நவும், வழங்கியன் மருங்கின் மருவொய் திரி நவும், விளப்பி வியற்கையின் வேறுபடத்தோன்றின், வழங்கயம் ருக்கி னுணர்ந்தன ரொழுக்க, என்மதி நாட்டத் தென்மனார் புலவர் : - * இது இவ்வதிகாரத்தெடுத்நோந்தானுமி லேசானுமுடியாது நின்றவற்றை யெல்லா பிதனானே முடிக்க வெனவதிகாரப்பு றண்டை கூறுகின்றது. இளந் தாவல்ல செய்யஞட்டிரி நவும் ) முன்னரெடுத்தோதப்பட்டன வல்லாத சொற்கள் செய்யுளிடத் இந்திரிந்து முடிவனவும்-- வழங்கியன் மருங்கின்ம ருவொதெரிநவும்- நால் வகைவழக்கு நடக்குமிடத்துமருவுத்லொடுதிரிந்து : முடிவனவும்ப விளப்பியவியத்கைவே அபடத்தோன்றின் முன்னர்க்கூதிய
