________________
பொருளதிகாரம், கஉகூ மை செய்யும் பகுதியும்: உம், மெய்ம்மலி மனத்தினம்மெதிர் இன்றோ - ன டர் வினைப் பொலிந்த சுடர் விடு பாண்டிற் - கையிகந் தமரும் தையாம் புரவித் - தளையவிழ் கண்ணி யிளையோன் பறின் - விண்ணுயர் கெடுவ ைவீழ்புயல் காட்டத் - தண்ணறுங் கட" அ மிதித்த வெண்கோட்டண்ணல்பான பெறித லொன்றேமெய்ம்மலி யுவகைய சம்மருக்கு வருதல் - கடி :ை) கள்ளுண் கைவல காட்சித் - துடியனொ: துண்ணோக்கிச் சிறிய - குலை மொழி மீன்லுச் தேர்த் தசையாதல் - வேலூரித் திட்டு உகுதலுககு G.ம." இது அதிகமானாற் சிநட்பெய்திய பெரும்பாக்கள் மதி யாது சேரமான் முனைப்பன-- ரின்கலனக் கண்டு அரிசில் கிழார் thறியது. “பல்சான் நீரே பல்சான் றீரே - குமரி மகளிர் கூந்தல் புரைய - ஒமரி னிட்ட இருமுள் வேலிக் - கல்லென் Air # றைப் பல்*ன் ரீரே - முரசு முழங்கு தானே எம் மாசு - மோம் புமி னொளிரோந்து மருப்பினுங் களிறும் - போந்தமின் னே காட்டாங்கு,தும் போரோ - யதோ பொறியா செறிதல் யாலணதெறிந்தோ செதில்சென் றெறித ஒஞ் செல்33 - ன தனா லறிக் தோர் யாரவன் கண் - டொகோ பலவகன் அகழ்த லோம் புமி - னுதுக்கா, கலனாப் டன்set ஜில்லாக் குறுசெறி - வண்ப ஃரிப் புரவிப் 'பண்டா ராட்டி - வேல்வடப் படர்தக் கோனே கல்sெir - வேம்தான் பாக்கல்ல - நந்தவன் போலான்ற னிலக்கிலே மேலே,” இதன்மது. வரு விசைப் LIR Rs: க் கற்சிறை போல ஒருவன் தாங்கிய பெருமையாலும் = தா டடை நின் பாற்சது பெயர்த்தவழி விசை யோம் உரும் பெருனோக் கல்லணை தாங்கினாற் போலத் தன் மேல் வரும் படையினைத் தானே தடுத்த பெருமையும் ; உம் ; " காத்தரும் புல்லனற் கண்ணஞ்சரக் காணாதன் - மூர்ப்பற்றி யேர் தடு தோரேக்கத் - தார்ப்பின்னை - ஞாட்பிலுள் யாகை'க் Wa'க்கி யாப்பியர் - நோக்குழா நோக்கித்தான் மாநோக்கிக்கூர்த்த - க& வர நோக்கித்தான் வேனோக்கிப் பின்னாக் - இணை. வாலை நோக்கி கசம்," எ ன இரும், இது பொம்: முடியார் ஆக்க வரைக் கான படிறியது. வேந்து டைத் தானே முனைகெட sெ ரிதவி- னேத்தில் பலத்த ஞெருவ ஞகித்- தன்னிறந்து வா ர! மை விலக்கலிற் பெரும்கடம் - காழி பனை யன் மாதோ வென்' றும் - பாடிச் சென்றோர்க் கறியும் வாரி - புரவிற் காற்றாச் சீமார்த் - தொன்மை சட்டிய வன்மை யோனே,” என்பதும்
