________________
பொருளதிகாரம், 20எ யில்கோடல் வேண்டு இன் - டாமிசின் மாக்களுக் சயில் கமா சிறி : தே" என வரும், கபிலை கண்ணிய வேள்வி இலையம் சேதாவினைக் கொடுக்கக் கருதிய கெடைநிலை கூறுதலும்; இது வலையா ஈகையன்றி இன் 57 ஓற்றாற் கொக்கவென உயர்ந்தோர் கூறுதாட் காலையிலே கொப்ேபதா மல தலின் வேறுகூறினார். கயை என்றதனாற் கன்னியர் முதலோனர்க் கொடுத்தலுங் கொள்க, " பொன்னிரை ந்த பொற்கோட்டுப் பொற்குளம்பிற் கற்று தந் - தின்மகிழா ன.5 தணனை யின் புறுப்பச் - சென்னிதன் - மாநிலமே யானுலகம் போன்றது வான்றுகள் போர்த் - தானுலக மன்னுலகா மன்று," எனவரும், வேலின் ஓக்கிய விளக்கு நிலையும் =வே:'லும் வேற்றலை யும் விலக்காதோக்கிய வாறுபோலக் கோலோடு விளக்கும் ஒன் முபட்டோம்குமாறு ஓக்குவித்த விளக்குகிலையம்; இன் உவமப் பொருள் : இது கார்த்திகைத் திங்களிற் கார்த்திகை நாளின் ஏற் றிய விளக்குக் கழுமேலும் வலமுமி:-முந் திபோத்து சுடர் ஓங், கிக் கொழுந்து விட்டெ மூத்ததென்று அறிவோராக்கங் கூறப்படுக' தாம். உம். மைமிசை யின்றி மணிவிளக்குப் போலோக்கிச். செம்மையி னின் விலக்குக் தீபிகை - தெம்மூனையுள் - வேலிதுங் கோடாது லேக்தன் மனைவினங்கக் - கோலினுங் கோடா கொழு த்து," எனவரும், sேada வெற்றி:ை தோக்கிகின்ற வியாக்கு நிலையெனப் பொருள் கூறி, க: து ரத்தக் கண்மும் வலத் தியா பொட்து - பொளிசிதம் நோக்கி : ரON - னரி சிறந்து " நset aser றியே காட்டு பத்தெரி கோலாந்து - மெய்நெறி காட்டும் விள க்கு.” என்பது காட்டுவாரும் உளர். அவர் இதனை நிச்சம் இரு இன்ற விழக்கென்பம், வாயுறை வாழ்த்தும்="யுறை வாழ்ந்தே *** வேம்பும் கடுவும்” என் ஓரஞ் செய்யுளியற் சூத்திரப் பொருளை உரைக்க, இத ங்கு ஒருதலைவன் வேண்டானாவிலும் அவற்கு உறுதிபயத்தலைச் சான்றோர் வேண்டி வாய்ப்மொழி மருங்கினான் அவனை வாழ்ச்சிப்ப இத்தலின் இதுவும் கைக்கிளைட்புறனாகிய பாடாளுயிற்று, செவியு லைக்கும் இஃதொக்கும், உம். "எருமை யன்ன கருங்க, படை, தோ - றானிற் பரக்கும் யானைய மொய்ம்பிற் - கானக வாடனை நீயே. பெரும - நீயோ ராகலி னின்னொன்று மொழிவ - வருனா மன்பு நீக்கி நீங்கா - நிரயக் கொள்வாரோ டொன்னது காவல்
