________________
20-வது கதை. பயனில சொல்லாமை 111 மெனபதை பிழாது பிராண னொன்றுடன வாழ்ந்து வாதான. 20-வது கதை. பயனில சொல்லாமை திருக்குறள் சொல்லிற் பயனிலாச சொல், திருக்காள் சொலங்க சொல்லித பயலுடை யா; சொல்ல க பரிமேலழகா உரை .--சொற்களில் பயனுடைய சொற்களைச சொலலுக ; சொறகளில் பயனில்லாத சொற களைச சொலலா தொழிக குறிப்பு - ஒருவன் ஏதாவது சொல்லப் புகுக தால், தனககும பிறாக் கும அறம், பொருள, இனபம முதலிய பயனகளை உண்டாககும சொற்களையே சொல்ல வேண்டும், தனக்காவது பிறாக்காலது எலலிதி நனமையையும் கொடுக கததகாத சொற்களைச சொலலலாகாது. அதாவது வெட் டிப பேசும வீண பேச்சுமபேசக் கூடா தெனபதே கருததாகும் உதாரணம் ;- சுமார் ஆயிரம வருஷதகளுக்கு முன் சோழா குலத்தில் திருத்தகக தேவா என லும ஒரு முனி வா இருகதாா. இவா இளமையிலேயே நலவாசிரியரை படைத்து வடமொழியையும் தெனமொழியையும் கலகு பயின்று மிகசு தோசசி பெற்றிருகதார் இவா ஜைன மதித்தை சார்ந்தலா. இளமையிலேயே இவர் மனம் துறவறத்தில் அதிகப் பற்றடைா திருந்தது. ஒரு சம யும் இவர் தம் ஆசிரியருடன் 11 ஓரைப்பதியை யடைந்து அங்கு சில காலம் வசிதது வாதார், கற்றது கைமமம் அளவு கல்லாதது உலகளவு என்றிருத்தலினால் திருத்த சுசு தேவா மது சைப்பதியிலிருகத தமிழ்ச சங்கஞ் சென்று
