________________
56 திருக்குறள் நீதிக கதைகள பககல சோவனேல இக்காசினியி ஒளளார் என?ன ஏசு வாசனறோ? உள்ள நான உளள மடடும உணபிதது வளாத தவனைக் கைவிட்டு என தமபியா மீற கா தலகொண்டு அவரைசசாராது வாமுத தலையபடின் செய்தநனறி கொ ன்ற மாபாதகத்திற்கு உள்ளாக வேண்டுமென்பது திண ணம" என மறுத்ததும் கிருஷ்ண பகவான ஒன்று முரை கக வழியில்லாது குகதியைக ' கானன பல செல்' கென மொழிததனா, மாதைக்கு மேயசசெனற பசு, மாலையில தன குழக்கனறின நினைவு வந்ததும் விரைவாய வீடு வாது சோவதேபோல குதி தேவியும தன மூத்த புதலவளைய பாாககப் பாக்கியம் பண்ணினேனென கிழாது அதிசீக கிரமே கர்னனது மாளிகை யடைந் தளை குரு தியின வரவை வாயிற்காவலரால அறிகத கானனும் விரைகது வந்து அததேவிபின பாதகமலா கஅரில வீழந்திறைஞ்சி உள்ளே அழைத்துசசெனறு பொன்னாறசெயத பீடமொன றில இருககசசெயது * அன்னையே! தா நகௗ ங்கு வா தது என குற்றவப்பயனே! வாத காரண மெனனையோ என்று ஆவலுடன வினவினான, வினவியதும அமமாது என கண மணியே! யான இளமைப்பருவத்தில் எனது தாய் தந்தையருடன இனபமாய வாழந்து வருகையில அங்கு வாத தாவாச முனிவருக்குச் செயது வதவாக தனை வழிபாடுகனால அமமுனிவரிட மிருந்து மை தாக தை தசவல்ல ஐாது மந்திரங்கள் அறிந்துகொணடேன. அறியாய பிள்ளையாதலின அலமாதிரத்தின உணமையினை பறிய ஆவல் பூண்டு முதன் மாதிரததை யுசசரிதத மாததி சத்தில் கதிரவனது பேரருளால உன்னைப் பயந்தேன. அக் காலையான்மாகைப் பருவம் வாய்க்காத கவகையாயிருகதே தைலின வடுவஞ்சி அக்கணமே உனனை ஒரு பெட்டியி
