________________
திருக்குறள நீதிக் கதைகள் ' மதிலாய உன இளைஞா ஐவரும் சினது மலரடியிளை அன்புடன் வணவக உரிமையுடன மனமொத்து ஏவல் புரியவும பூவுலசுத்தி ஓளை பாாததிய ரனை வரும வாது வணாகவும் உனது வீரமும செலவமும விளகவும் பார னை ததையும ஒரு குடைக்கீழ் ஆண்டு குரு குலத்தரசாக ரூக் கெலலாம அரசனாய் வாழ வருவாய்! என கண்ணே ! மாணிக்கமே!" எனறு மிகவும் இரங்கி வேண்டினள அக சாலை கர்னன " அன்னாய்! இனனான என அறியா எனனை அனைவரும் தோப்பாகன் மகனென ஏசிப் பேசியும் அதை பொரு பொருட்டாக மதியாது அனறே எனக்கு முடிச் விதது மனைா பலரும வாதிறைஞச அசுததது என னுடனுண்டு உரிய தமபியரும சுற்றத்தாரும எனனடி லணககத தோற்றமும் ஏற்றமும அளிதகான துரியோ தனன. மேலும் அத்துரியோ தனன ஒருநாள வேட் டையி னிமிததம கானகஞ சென்றிருந்த காலையில் பாமை அவன மனை வியான பானுமதியும் ஏகாந்தமான இடத்தில சூதாடிக கொண்டிருக்க, அமமனனன தூரததில வரு வதை யறிந்த பானுமதி சடிதியில் எழுந்து செல்ல, அவன வருகையை யுணரா தயான ஆட்டத்தின ஈடுவே எழுது செலவது தகாதென அவள மடியினைப்பற்றி யிழுகக, அவ ளது மேகலா பரணம அறுதது மணிகளெலலாம கிகதிக கிட க்கையில் துரியோ தனன வதது 44 கானா என்ன செய்தாய்" என்றும் கேளாது எனனை ஆரவமுடன நோக்கி “அண்ணா ! நான இம்மணிகளைப் பொதுக்கவோ அல்லது கோக்கவோ ? யாதுகட்டகள் பிடுகினறீர் என்று அகம் மலர்ந்து நகை பரும்பி நினற இராச சாஜனுக்கும் பாண்டவர்க்கும போரெனறறி தும அவனுககாகப் போன முணயிற் சென்று உயா கொகெகாது பஞ்சவாகளை ச சேர்கதுவாழின என
