பக்கம்:1914 AD-திருக்குறள் நீதிக் கதைகள்.pdf/93

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

________________

16-வது கதை, பொறை யுடைமை 89 மீதிரங்கி உ. திரம தரையில் வீழா வண்ணம காததேன். விசுவாசம காரணமே யொழிய வேறொன்றுமில்லை ” என் பதே! தேக உத்தான் அமர்க்களத்தினின்றும் வாதனன் என சுகாவலாக வேந்தனுக்குரைத்தனா அப்பூபதியும ' இக்கணமே என மகனை இக தழைத்து வரும்' என்றனன், அத்தருணம் 5கபட்டா வாயிலோனைத் தனியே அழை தது " இ. சமயம் பத்தரன ஒருவனை மட்டுய இயகழை ததுவா பிருஹன்னளையை உளளே விடவேணடாம. ஏனெனில எனனைப் புபைடுத்தி படதிர மொழுகும வன் மை செய்தவனை அவன கணணாக காண்வனே கோபா வேசிக்கொண்டு அவனை ஆவிரிகானவன பினனா இ5 நாடும் நிரமூல மாகிவிடும் என்று கட்டளை யிட்டனா அவவாறே ததரன் [[# தகிரம உளளே வந்து திருமராஜ னைப்பார்த்தபடியே தன தாக 830 தககு வணகசஞ செய்தான், வண துகி யெழுநததும த 351 பிதாவை நோக்கி “ககைபட், டா டீ.டலினின்று உதிர மொழு தாட்டி புண செயதான் பாவனா அததசையானுக்குக் கேடு விளையுமே! கேவேரும் பின்னே மதி கெட்டு வரும் முன்னே " எனபதைபதைத கான விராடனோ"மை"551 மதிகெட்ட கங்கபட்டரை அடித்தவன் யானே | நீ கொண்ட வெற்றிப்பு கழைச சதி யாது உன வீரததை அவமதிததானாதலின அதுசாதயா வைத தாடனஞ செய்தேன். இதில் என்ன தவறு கண்டா யப்பா நீ! " எனப் பதிலளித்து, தன மைஈதனை மாாபோட வைதது "மதலாய், சோ வலாறு துரியோதனாதியரை அபஜ யப்படுத்தி வெற்றி மாலை சூடினா? அதனைபறிய ஆவல் பூண்டுனேன யான என்று வினவினான,