________________
திருக்குறள் - அறப்பால். தகுதி, மூன்குஞ் ரொகிய ' செய்யினும்' என்பதன் உம்மை ஒருத்திற் சூரிய 'மதனல்ல' வற்றையே குறிக்கும். ஆகலான், 'ஆறனல்" என் பதையே!சிரியர் முதற் ரோகக் கடறினர் என்று கொன்க. இருத்த மாக எழுதத் தெரியாதவன் எழுதிய எட்டெழுத்தில் அகரத்திற்கும் இகரத்திற்கும் வேற்றுமை காண்டல் அரிது. அவ் வேட்டைப் பெயர்த்தெழுதியோன் முதற் சீரின் முதல் எழுத்தாகிய அகரத்தைத் திகசமாகக் கருதி அங்வனம் எழுதியிருத்தல் ஈபடும். அவ்வாறு அம் முதற்கீர் " திறன' என்றய பின்னர் இக் குதரைப் படிக்கும் புலவர் எவரும் ஐந்தாஞ்சீர் ‘ஆதனல்ல' கஎன்பதுநான் என்று கருது தல் இயத்சை. அவ்வாறு அவர் கருகிய பின்னர்க் குறளின் நான் காஞ்சீச் ‘கொக்” என ஓர் அசையாக இருத்தல் கண்டு, அதனைத் திருந்த மயலுதலும் இயற்கை. அம் முயற்சியின் பயன் தான் குறளின் சென்காஞ் மீச் 'கோகொச்' எனவும், சோய்ஜொச் ' எனவும் 'சேச்கொச்' எனவும் மூன்றாக குமூவர் உரை வடுகளில் காணப்படுகின்றது. திதனல்லவற்றைத் தனக்குப் பிதர் செய்யினும், தான் அறனல்லவத்தைச் செய்யலாகா தென்பது யாவரும் அறிந்த தொள் குகலசன், சுதனை கண்டுக் கூறுதல் மிகையே யாகும்; ஆனால், அதனல்லவற்றைச் செய்த பிதர்க்கும் ரொந்து தீறனல்லவற்றைச் செய்யலாகா தென்று கூறுதல் இன்றியமையாதது. ஆகலான், ‘ திற எல்ல" என்பதையே ஐந்தாஞ் சீராக ஆகிரியர் கூறினர் என்று கொள்க. ஐந்தாஞ் தீம் திறனல்ல' என்னய பின்னர் காஞ்காஞ் ச் 'கொச்து' என் றிருத்தலில் எவ்விதத் தடையும் இல்லை. ஆாலான் 'அறனல்ல' என்பதையே முதற் சீரும், 'கொஎன்பதையே கான்காஞ் சீரும்,'இதனல்' என்பதையே ஐந்தாஞ் சீருமாக ஆசிரியர் கூறினர் எனக் கொள்க. கருத்து. தனக்குப் பிதர் பல மதங்களைச் செய்யினும், தான் அவரைப் பொறுக்கச் சுடவன். 188
127.
188
