திருக்குறள் - அறப்பால். மோப்பத் யாகா-தூர யாதினின் யா யாமெய்பா யானென தெ வருத்தான் வசையிலா பேதைப் படுக் 289 200 பொய்ம்மையும் பொய்யாமை பொய் 202 பொய்வாமை யன்ன 201 பொருடீர்ந்த பொருணீக்கி பொருளல் லவற் பொருசற்றூர் பொருளாட்சி பொறுத்த விறப்பினை மகன்றச்தைக் மக்கண்மெய் மங்கல மென்ப மருந்தாகித் மழித்தலு மறத்தல் வெகுளி மறந்தும் மறப்பின மறவற்க மற்றுக்தொடர் மனந்தது மாசாக மணத்துக்கண மனத்தொடு மனைத்தக்க மனைமாட்சி மன்னும் சோம்பி மிகுதியான் முகத்தா 253 229 279 230 232 185 142 139 136 215 246 255 209 176 162 276 245 118 201 130 230 228 189 156 வசையென்ப ஈ:சையொழிய" வஞ்ச மணத்தான் வருவிருந்து வலியார்முற் வலியி ளிலைமையாள் வறியார்க்கொன் வாணிகஞ் வாய்மை வாலுவர் வித்து மிடன் விருந்து புறத்தார விழுப்பேற்றி விளித்தாரின் வீழ்காள் வேண்டற்க வேண்டாமை வேண்டிய வேண்டிலுன் வேண்டுங்கால் வையத்துள் செய்யுள் முதற்குறிப்பகாாதி முற்றிற்று. 300 15% 128 201 226 226 222 241 150 231 242 217 170 199 242 151 149 190. 180 121 249 285 239 275 285 129 4
1
300
