13. 14. 16. 406 பரிகாதை 'தெண்ணிர்ச் சிறுகுளம் கீள்வது மாதே 'கூர்வேற் குவைஇய மொய்ம்பிற் றேர்வண் பாரிதண் பறம்பு நாடே ' (118) மென்றினை யாணர்த்து நந்துங் கொல்லோ விழலி னிளிடைத் தனிமரம் போலப் டணைகெழு வேந்தரை யிறந்து மிரவலர்க் கீயும் வள்ளியோ ளுடே' (119) . 'வருந்தா பாணர்த்து கந்துங்கொல்லோ விரும்பல் கூந்தன் மடந்தையர் தந்தை யாடுகழை ஈரலுஞ் சேட்சிமைப் புலவர் பாடி யாளுப் பண்பிற் பகைவ ரோடுகழற் கம்பலை கண்ட அேருவேஞ் சேஎய்பெருவிற ளுடே' (120) விளங்குமணிக் கொடும்பூண் விச்சிக் கோவே இவரே பூத்தலை யரு.அப் புனைகொடி முல்லை காத்தழும் பிருப்பப் பாடா தாயினுங்" கறங்குமணி நெடுந்தேர் கொள்கெனக் கொடுத்த பரந்தோங்கு சிறப்பிற் பாரி மகளிர் யானே, பரிசிலன் மன்னு மந்தன னியே வரிசையில் வணக்கும் வாண்மேம் படுக னினக்கியான் கொடுப்பக் கொண்மதி' (200) பாரி மகளிரை விச்சிக்கோனுழைக் கோண்டுசேன்ற கபிலர் பாடியது 17. இவர்யா ரென்குவையாயி னிவரே ஆருட னிரவலர்க் கருளித் தேருடன் முல்லைக் கீத்த செல்லா கல்லிசைப் பமெணியானப் பறம்பிற் கோமா னேடுமாப் பாரி மகளிர், யானே தங்தை"தோழ னிவரென் மகளி ரந்தண்ன் புலவன் கொண்டுவந் தனனே நீயே - H. H. H. H. H. H. H. H. H. H. H. H. H. H. H. ■■■ # * H
பக்கம்:Pari kathai-with commentary.pdf/503
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை