அகிலத்திரட்டு அம்மானை/அகிலம் ஒன்று/தெச்சணத்தின் இயல்பு
- புன்னை மலர்க்காவில் பொறி வண்டு இயல்பாட
- அன்னமது குதித்து ஆராடும் சோலைகளும்
- கன்னல் கதலி கரும்புப் பலாச்சுளையும்
- எந்நேரமும் பெருகி இலங்கி நிற்கும் சோலைகளும்
- எங்கெங்கும் நாதம் இடுகின்ற பேரொலியும்
- பொங்கும் கதிரோன் பூமேல் குடை நிழற்ற
- நந்தவனம் பூத்து நகரி மணம்வீச
- செந்தாமரை பூத்து சிலம் பூமணம் வீச
- அரகரா என்று அபயமிடும் ஒலியும்
- சிவசிவா என்று துதிக்கின்ற பேரொலியும்
- மடியில் பணம் போட்டு மார்குத்தும் பேரொலியும்
- முடியும் அடியுமில்லா முதலோனைப் போற்றும் ஒலியும்
- முத்தாலே பாண்டி முதல்மடவார் ஆடல் ஒலியும்
- மத்தாலே மோரு மடமட என்னும் பேரொலியும்
- சமுத்திரத்து முத்துதான் கரையில் சேருவதும்
- குமுத்திரளாய்ப் பெண்கள் குரவை இடும் பேரொலியும்
- சங்கீத மேளம்தான் ஓதும் ஆலயமும்
- மங்கள கீதம் வகுக்கின்ற ஆலயமும்
- காரண வேதக் கல்விமொழி ஆலயமும்
- வாரணத்தின் மீதில்வரும் பவனி ஆரவமும்
- மாவேறி வீதிவரும் பவனி வீதிகளும்
- கூரையிலே முத்துக்குலை சாய்க்கும் கன்னல்களும்
- பாதையிலே பார்ப்பார்க்குப் பைம்பொன் அளிப்பாரும்
- அன்னமிடும் சாலைகளும் ஆலயங்கள் வைப்பாரும்
- சொர்ணம் அளித்துச் சொகுசு பெற நிற்பாரும்
- சிவனே சிவனே என்றுசிவகருத்தாய் நிற்பாரும்
- தவமே பெரிது எனவே தவ நிலைகள் செய்வாரும்
- கோவிந்தா என்று குருபூசை செய்வாரும்
- நாவிந்தையாக நால்வேதம் பார்ப்பாரும்
- மாரி பொழியும் மாதம் ஒன்று மூன்று தரம்
- ஏரி பெருகி ஏரடிக்க மள்ளர் எல்லாம்
- நாத்து நடும் புரசி நளினம் மிகுசொல் ஒலியும்
- கூத்து ஒலியும் குருபூசைதன் ஒலியும்
- எப்பார் எல்லாம் புகழும் ஏகாபதி அதுபோல்
- தப்பாத தெச்சணத்தின் தன்மை ஈது அம்மானை
- காமனை எரித்த ஈசன் கழலினை மறவாவண்ணம்
- பூமணக் குழலாள் கன்னி பொருந்திடும் நகரியான
- சீமையின் குணமும் சொல்லிச் சிறந்திடும் பூமிதன்னில்
- நேமம் அவர் தர்மஞாய நிலைதனை நிகழ்த்துவாரே