ஔவையார் தனிப்பாடல்கள்/கல்வியின் பயன்!
79. கல்வியின் பயன்!
'க
‘ஒரு நூலினை ஏட்டிலே பெயர்த்து எழுதுதல் என்பது அரிதான செயலாகும். அந்த அரிய செயலைச் செய்தாலும் அப்படி எழுதியுள்ளதனைக் குற்றமின்றிப் படிப்பது அதனினும் அரிதான ஒரு செயலாகும்.
பழுதற வாசிக்கும் தன்மையைப் பெற்றுவிட்டாலும், பண்புடன் முற்றவும் அந்த நூலைக் கற்பது அரிதான செயலாகும். அதற்கேற்ற நேரமும் வசதிகளும் பலருக்கும் எளிதில் வாய்ப்பதில்லை.
கற்றாலும், பிறவியின் தன்மையினை உள்ளபடியே உணர்ந்து வாழ்விற்கான நற்பயனைக் கண்டுணர்வது மிகவும் அரிதான செயலாகும்.
அங்ஙனம் கற்றதன் பயனாக நற்பயனைக் காணுகின்ற தெளிவினைப் பெற்றவர்களே மிகச் சிறந்தவர்கள். அவர்கள் நிலையில் தளராது நிலைபெறும் உறுதித் தன்மையினையும் பெறுதல் வேண்டும். இங்ங்னம் நிலையினிற் பிறழாது அவர் உறுதியாக நிற்பாரானால், அதுவே கல்வியின் பயனை அடைந்ததாகும்.'
எழுதரிது முன்னம் எழுதிய பின்னர்
பழுதறவா சிப்பரிது பண்பாய் - முழுதுமதைக்
கற்பரிது நற்பயனைக் காண்பரிது கண்டக்கால்
நிற்பரிது தானந் நிலை.
இதனையே, ‘கற்க கசடறக் கற்பவை, கற்றபின் நிற்க அதற்குத் தக' என்பார் குறள் நூலார்.