நற்றிணை 1/022

by புலியூர்க் கேசிகன்

22. வந்தனன் வாழி!

பாடியவர் :........

திணை : குறிஞ்சி.

துறை : வரைவு மலிந்த தோழி, தலைமகட்குச் சொல்லியது.

[(து–வி.) வரைந்து கொள்வேன்' எனக் கூறிப்பிரிந்த தலைவன், குறித்த காலத்து மீண்டும் வாராமையினாலே. தலைவி பெரிதும் வாட்டமுற்றிருந்தனள். அவன் சின்னாட் சென்று, வரைந்து வந்தானாதலைக் கண்ட தோழி, தலைவியிடம் சென்று இவ்வாறு அவன் வரவைக் கூறுகின்றனள்.]

கொடிச்சி காக்கும் அடுக்கற் பைந்தினை
முந்துவிளை பெருங்குரல் கொண்ட மந்தி
கல்லாக் கடுவனொடு நல்வரை ஏறி
அங்கை நிறைய ஞெமிடிக் கொண்டு, தன்
திரை அணற் கொடுங்கவுள் நிறைய முக்கி, 5
வான்பெயல் நனைந்த புறத்த, நோன்பியர்
கைஊண் இருக்கையின் தோன்றும் நாடன்
வந்தனன்; வாழி—தோழி!—உலகம்
கயம்கண் அற்ற பைது அறு காலைப்
பீளொடு திரங்கிய நெல்லிற்கு
நள்ளென் யாமத்து மழைபொழிந் தாங்கே. 10

தோழி! மலைப்பக்கத்திலேயுள்ள பசிய தினைப் பயிரினைக் குன்றத்துக் கொடிச்சியர்கள் காத்திருப்பர். அவ்விடத்தே முற்படப் பறிந்து முற்றிய பெரிதான கதிரொன்றை, ஒரு மந்தியானது வந்து கவர்ந்துகொண்டது. பாயும் தொழிலன்றிப் பிறவற்றைக் கல்லாத தன் கடுவனோடு, அது நல்ல மலையின் மீதும் சென்று ஏறிக்கொண்டது. தன் உள்ளங்கை நிறையுமளவுக்குத் தினையைக் கயக்கித் தன்னுடைய திரைத்த அணலையுடைய வளைந்த கவுள் நிறையுமாறு, அது தன் வாயிலிட்டுக் கொண்டது அவ்வேளை வான்பெயலைத் தொடங்க, அதனாலே நனைந்த புறத்தைக் கொண்டதாய், அது அதன்பின் குந்தியபடியே அமர்ந்திருந்தது. நோன்புடையோர். தம் கையிடத்தே உணவைப்பெற்று உண்ணுதற்குக் குந்தி இருந்தாற்போல். அதுவும் அவ்வேளை தோன்றா நிற்கும். அத்தகைய நாடனாகிய நம் தலைவனும், இவ்வேளையிலே நம்பால் வந்தனன். உலகத்துக் குளங்கள் எல்லாம் நீர் வற்றிப்போனதனால் ஈரமற்றுப் போயிருந்த கோடைக் காலத்திலே. சூலோடும் வாடிப்போயிருந்த நெற்பயிருக்கு, நள்ளென்னும் ஒலியைக் கொண்டதான இரவின் நடுயாமத்திலே கோடை மழையானது பெய்தாற்போல. நம் தலைவனும் நம் வெம்மை தீர்க்க நம்பால் வந்தனன். அவன் வாழ்வானாக!

கருத்து : 'நீயும் இனி இன்பவாழ்வில் திளைப்பாயாக' என்பதாம்.

சொற்பொருள் : ஞிெமிடி–கயக்கி; நிமிண்டி. அணல்–தாடி, கவுள்–மோவாய் முக்கி–நிறையத் தின்று. நோன்பியர்–நோன்பு பூண்டோர்; விரத யாக்கையர். இவர் தம் கையிடத்து இடப்பெறும் பிச்சையினை மட்டுமே உண்டு, தம் நினைவை ஆன்ம உயர்ச்சியின்கண் செலுத்தியிருப்போர்.

விளக்கம் : முந்துவிளை பெருங்குரல்' என்றதால், 'தினை விளைந்து முற்றிய பின்னர் வதுவை கூடும் காலம் வரும்' என்று கூறினாளாம். 'வான் பெயல் நனைந்த புறத்த' என்றதனால், குறித்த கார்காலத்தின் வரவும் வந்தது என்றனள்.

உள்ளுறை : 'மந்தி கடுவனோடு நல்வரை ஏறித்னைக் கதிரைத் தின்றபடி இன்புற்றிருக்கும் நாடன்' என்றனள். அவ்வாறே அவனோடு வதுவைபெற்றுச் சென்று இல்லறமாற்றி இன்பத்திலே திளைப்பாள் தலைவியும் என்கின்றனளாம். 'கயம் கண்அற்ற பைதறுகாலைப் பீளொடு திரங்கிய நெல்லிற்கு நள்ளென் யாமத்து மழை பொழிந்தாங்கு, அவனைப் பிரிதலாலே மெலிவுற்ற நின் வாட்டமனைத்தும் தீருமாறு, அவனும் வந்து அருளினான்' என்பதாம்.

மேற்கோள் : இதனை மேற்கோள் காட்டும் நச்சினார்க்கினியர், 'இதனுள் தினைவிளைகாலம் வதுவைக் காலமாயினும் வம்ப மாரி இடையிடுதலன்றித் தான் கூறிய வரைவு பொய்த்தனரேனும், இன்று மெய்யாகவே வந்தனர் என்றாள்' எனக் கூறுவர் (தொல். பொருள். சூ. 114 உரை).

வேறு பாடம் : 'கைபூண் இருக்கையின்' என்பது பாடமாயின் குளிரால் நடுங்கிய மந்தி தன் கைகளைப் பிணைத்தபடி கால்களைக் கட்டிக்கொண்டு அமர்ந்திருந்த நிலை; இது நோன்பியர் இருக்கும் நிலைபோல்வ தென்க. 'தையூண் இருக்கையின்' என்பதும் பாடம்.