178. கண் படை பெறேஎன்!

பாடியவர் :......
திணை : நெய்தல்.
துறை : சிறைப்புறமாகத் தோழி செறிப்பறிவுறீஇயது.

[(து–வி.) வரைந்து வந்து மணந்துகொள்ளுதலிலே மனமானது பற்றாதாளாய்த் தலைவியைக் களவிலே துய்த்து இன்புறுதலையே விரும்பி வந்தொழுகும் தவைவனுக்கு, வரைவொடு வருதலைத் தாம் விரும்பியதனை அறிவிக்க நினைக்கின்றாள் தோழி. 'அன்னை களவுறவைக் கண்டாளாதலின் தலைவி இனி இச்செறிக்கப்படுவாள்' என உரைப்பதன் மூலமாக, இரவுக்குறியை மறுத்துக்கூறி விரைய வரைந்து வருவதற்குத் தூண்டுகின்றாள்.]

ஆடமை ஆக்கம் ஐதுபிசைந் தன்ன
தோடமை தூவித் தடந்தாள் நாரை
நலன் உணப் பட்ட நல்கூர் பேடை
கழிபெயர் மருங்கில் சிறுமீன் உண்ணாது
கைதைஅம் படுசினைப் புலம்பொடு வதியும் 5
தண்ணம் துறைவன் தேரே கண்ணின்
காணவும் இயைந்தன்று மன்னே; நாணி
நள்ளென் யாமத்தும் கண்படை பெறேஎன்
புள்ளொலி மணிசெத்து ஓர்ப்ப
விளிந்தன்று மாதுஅவர்த் தெளிந்தஎன் நெஞ்சே. 10

அசையுந் தன்மைகொண்ட மூங்கிலை மெல்லிதாக உரித்துப் பிசைந்து வைத்தாற்போன்ற தொகுதியமைந்த சிறகுகளையும், நெடிய கால்களையும் உடையது நாரை; அதனாலே நலனுண்ணப் பெற்றுக் கைவிடப்பட்ட வருத்தத்தினாலே சோர்வுற்றது நாரைப்பேடை ஒன்று. கழியிடத்துத் தான் பெயரும் இடங்களிலே எதிர்ப்பட்ட சிறுமீன்களை உண்ணலையும் விடுத்தது; தாழையது அழகியதாய் வளைந்து தோன்றும் கிளையிடத்தே சென்றமர்ந்து வருத்தத்தோடும் தங்கியிருந்தது. நாரைப் பேடையும் தன் காதலனைப் பிரிந்த வருத்தத்திற்கு வாடியிருக்கும் தண்ணிய கடற்றுறைவன் நம் காதலன். எனினும், அவனுடைய தேரினைக் கண்ணாற் காணவும் இயலுவதன்றாயிற்று; யானே என் துயரத்தை வெளியே காட்டுதற்கும் நாணினவளாக, நள்ளென்னும் ஒலியையுடைய இரவின் நடுயாமப் பொழுதினும் கண் மூடுதலைப் பெறாதேனாய் வருந்தியிருப்பேன். எழுகின்ற புள்ளொலிகள் அவரது தேர்மணிகளது ஒலிபோலக் கேட்கவும், அவரை, பிரிவுத் துயராலே நம்மை வருத்தமுறச் செய்து கைவிட்டகலாரென முன்னர்த் தெளிந்து ஏற்றுக்கொண்ட என் நெஞ்சமும் அழிவெய்துவதாயிற்று, இனி எவ்வாறு உயிர்வாழ்ந்திருப்பேனோ?

கருத்து : 'பிரியாது வாழும் இல்லற வாழ்வினைத் தருதற்கான முயற்சிகளிலே அவர் ஈடுபாட்டாலன்றி யான் இனி உயிர் வாழ்ந்திரேன்' என்பதாம்.

சொற்பொருள் : ஆடு அமை – அசையுந்தன்மை கொண்ட மூங்கில். ஆக்கம் – மூங்கிலின் செறிவு; உரித்து ஆக்கப்படுவதும் ஆம். ஐது – மெல்லிதான உரி. தோடு – தொகுதி. தடந்தாள் – நெடிய கால். நலன் – பெண்மை நலன். நல்கூர்தல் – வருந்துதல். கழி – கழிக்கால்கள். கைதை – தாழை. படுகிளை – வளைந்த கிளை. கண் படை பெறல் – கண் மூடி உறங்குதல். செத்து – போன்று. ஓர்ப்ப – கேட்க.

விளக்கம் : தலைவியது கூற்றைத் தன் கூற்றாகக் கொண்டு தோழி கூறுவது இதுவாகும். அவன் தழுவிக் கூடுதலை இழந்தேமாயினும், அவன் வரும் தேரினைக் கண்டாயினும் சிறிது தெளிவு கொள்வோம்; இற்செறிப்பு நேர்ந்ததனால் அதுவும் இயலாமற்போக, எம் நெஞ்சம் அழிகின்றது என்பதாம்.

இவற்றால் தலைவியது தனிமை மிகுதியையும், அவள் தன்பாற் கொண்ட காதற்பெருக்கையும் உணரும் தலைவன் அவளைக் காத்தற்குத் துடிப்பானாய், அவளை வரைந்து மணந்துகோடற்கு விரைய முற்படுவான் என்பதாம்.

உள்ளுறை : தன் ஆணினாலே நலனுண்டு கைவிடப்பெற்ற நாரைப் பேடையானது சிறுமீன்களை உண்ணவும் கருதாதாய்த் தாழைக் கிளையிடத்தே வருத்தமுடன் சென்று இருந்தாற்போலத், தலைவனால் நலனுண்டு கழிக்கப்பட்ட தலைவியும் உணவு மறுத்தாளாய் இல்லத்தே தனித்திருந்து வருந்தி நலிந்திருப்பாளாயினாள் என்பதாம்.

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=நற்றிணை_1/178&oldid=1731826" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது