பாரதிதாசன் கதைப் பாடல்கள்/உரிமைக் கொண்டாட்டமா?

by பாரதிதாசன்

14 உரிமைக் கொண்டாட்டமா?

உரிமை மிகத் தொலைவில் இருக்கிறதே!

புல்வெளி, சிறிய குன்று, புனல்வற்றா ஓடை சார்ந்த
நல்லதோர் காடு நோக்கி நடந்தனர் வேடர் சில்லோர்.
வல்வலை கட்டினார்கள்; விலங்குகள் வளைக்க லானார்;
ஒல்லெனப் பறை தப்பட்டி ஒலித்தனர் காட்டில் எங்கும்!

தாய்க்குதி ரைதன் குட்டிதன்னொடு நடுக்கம் எய்தி
ஏய்ப்பவர் கட்டிவைத்த வலையினில் ஏகி வீழச்,
சாய்த்தனர் தரையில் வேடர்தாம்பினால் கட்டிச் சென்றார்!
தாய் செல்லும் குட்டி செல்லும் தம்காட்டைப் பார்த்த வண்ணம்

குட்டியைத் தாயை, வேடர் குப்பன்பால் விற்று விட்டார்.
அட்டியில் லாது குப்பன் அவைகளை வளர்த்து வந்தான்
குட்டிதான் வண்டிக் காகும்; குதிரைவீண் என்று கண்டான்.
கொட்டிலில் தாய்வ ருந்திக் கிடந்தது காட்டை எண்ணி!

மண்டிடு தீனி தின்று வளர்ந்திட்ட குட்டி தன்னை
வண்டியிற் பூட்டலானார்! வருத்தத்தை வழக்க மாக்கிக்
கொண்டது குட்டி ஓர்நாள் குடைசாய்ந்து போன தாலே
வணண்டியாற் பட்ட பாட்டை வந்துதன் தாய்க்குக் கூறும்:

வண்டியிற் கட்டப் பட்டு வருந்திடுகின்றேன் நாளும்!
புண்துடை தன்னிற் கொண்டேன்; புழுவெனத் துடித்தேன் அம்மா!
கொண்டதோர் அடிமை தாளேன் குன்றொத்த வண்டி தன்னை
அண்டாத நிலைமை பெற்றால் அதுவேஎன் உரிமை வாழ்வாம்!

என்றது குதிரைக் குட்டி! இதற்குள்ளே குப்பன் வந்து
குன்றுநேர் குட்டி தன்னை வண்டிக்குக் கொண்டு போனான்.
நின்றிடநேர மின்றி நெடுவண்டிதனை இழுத்துச்
சென்றிடும் இவ்வாறாகச் சென்றன பத்துத் திங்கள்.

வண்டியை இழுக்கக் குட்டி மறுத்தது: கண்ட குப்பன்
சண்டியே, இனிமேல் நீயோர் தனி “ஏறு குதிரை“ என்றான்
குண்டான் கூழ் பெற்ற ஏழை குதிப்பெனக் குதித்துக் குட்டி,
வண்டியி னின்று பெற்ற விடுதலை வாழ்த்திற் றங்கே!

தன்ஏறு குதிரை மீது தான்்ஏறிக் குப்பன் செல்வான்.
மின்போல உடல் நெளித்து விரைமான்போல் ஓடும் குட்டி.
பின்புறம் வண்டியில்லை பெற்றேநான் விடுத லைதான்
என்றெண்ணி மகிழும் ஓர்நாள் ஏகிற்றுத் தாயின் அண்டை.

அம்மாநான் உரிமைப் பெற்றேன் அம்மாநான் மகிழ்ச்சி பெற்றேன்
இம்மட்டும் நானடைந்த இன்னல்கள் நீங்கப் பெற்றேன்.
அம்மிசுண் டெலிமேல் ஏறி அமிழ்த்தல்போல் என்னை வண்டி
இம்மண்ணில் இனிஅமிழ்த்தாதென்றது குதிரைக் குட்டி

கடிவாளத்தால் கிழிந்த கடைவாயில் குருதியாறு
வடிந்திட எதிரில் நின்று மகிழ்ந்திடும் குட்டி தன்னை
உடைந்தஉள்ளத்தால் நோக்கி உரைத்தது கிழத்தாய்: ஏஏ
அடிமையே உனைப் பிணித்த ஆங்கில வண்டி யில்லை.

வடக்குள குப்பன் உன்றன் வன்முதுகின்மேல் ஏறிக்
கடிவாளம் இறுக்குகின்றான் கருதினாய் இல்லை! வாயில்
வடிகின்ற குருதி காணாய்! வலிஉணர்கின்றா யில்லை
அடிமையை வியந்தாய் உன்றன் அகத்தினில் இருளைச் சேர்த்தாய்.

வீழ்ந்தனை அடிமைச் சேற்றில் விடுதலை விழாமேற் கொண்டாய்!
ஆழ்ந்துபார் உன்நாடெங்கே? அருங்கலை ஒழுக்க மெங்கே?
தாழ்ந்து தாழ்ந்தெவனை நீபோய்த் தாங்கிட ஒப்புகின்றாய்?
வாழ்ந்தநம் உரிமை வாழ்வை நினைக்கவும் மறுக்கின்றாயா?

கடிவாளப் பிடிப்புக்கப்பால், கதைத்திடு மதமென் கின்ற
நெடுங்குன்றுக் கப்பால், சாதி நிறைமுள்ளுக் காட்டுக் கப்பால்
மடிவிலாக் கலை, சொல் பூக்கும் மணிப்புனல் ஒடை தன்னை
உடையபுல்வெளியிலன்றோ உன் முழு துரிமை உண்டு!

என்றுதாய்ப் பரி உரைத்தே எதிரில்தன் குட்டிதன்னை
நன்றொரு முறையும் நோக்கி நளிர்புனல் ஒடை தன்னை,
மின்னுடல் வெளியை நெஞ்சவெளியினி நோக்கி நோக்கித்
தன்னுயிர் விட்ட தங்கேதன்குட்டிக்குரிமை காட்டி!

கதைப் பாடல்கள் முற்றிற்று