பெரியாரும் சமதர்மமும்/11

11. சுயமரியாதை சமதர்மக்கட்சி
தோற்றம்

விருதுநகரில் நடைபெற்ற மூன்றாவது சுயமரியாதை வாலிபர் மாநாட்டில், பொது உடைமைக் கொள்கையும், சமதர்மக் கோட்பாடும் குறிக்கோளாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதால், ‘சமதர்ம அறிக்கை’யை ‘குடியரசு’ வெளியிட்டு, மக்களிடையே பரப்பிற்று. அக்காலக் ‘குடியரசு’ விற்பனையில், இக்கால வார இதழ்களுக்கு அருகில் கூட வர முடியாது. ஆனால் பலனில்? அவைகளை விடப் பத்துப் பங்காக வேலை செய்தது என்பது மிகையல்ல.

குடிஅரசின் வழியாகவும், பொது மேடைகளிலிருந்தும், சமதர்மக் கொள்கை விரைந்து பரவிற்று. அந்நிலையில், திரு.ஈ.வெ. ராமசாமி, திரு. எஸ். இராமநாதன், திரு. இராமு ஆகியவர்களை அழைத்துக் கொண்டு, கப்பலில் மேனாட்டுப் பயணத்தை மேற்கொண்டார். 13-12-1931 அன்று புறப்பட்ட பெரியார், 1932 நவம்பர் கடைசியில் தாயகம் திரும்பி வந்தார்.

எகிப்து முதல் சோவியத் நாடு வரை, பல நாடுகளைச் சுற்றிப் பார்த்தார். பிற நாடுகளில், பொது மக்கள் ஒருவரை ஒருவர் மதித்து நடந்து கொள்வதையும், தெருக்கள், பூங்காக்கள் போன்ற பொதுவிடங்களைத் துப்புரவாக வைத்திருப்பதையும் நேரில் அறிந்து வந்தார்.

அந்த அயல் நாட்டுப் பயணத்தில், பெரியார் நீண்ட காலம் தங்கியது சோவியத் நாட்டில்தான்; உலகத்தின் முதல் சமதர்ம நாட்டில்தான். சோவியத் நாட்டில், பெரியார் பாலர் பள்ளி முதல் பல்கலைக் கழகம் வரை, பல கல்வி நிலையங்களைப் பார்த்தார்; கூட்டுறவுப் பண்ணைகளைப் பார்த்தார்; நாட்டுடமையான பெருந் தொழிற்சாலைகளைக் கண்டார். கலையரங்குகள், அரும் பொருட்காட்சிகள் பெரியாரின் பார்வையில் வந்தன.

சோவியத் நாடு பெரியாரைப் பெரிதும் கவர்ந்தது. எல்லோர்க்கும் வாழ்வு கிட்டத் தொடங்கி விட்டதை நேரில் உணர்ந்து கொண்டார். அந்நாட்டில், மிகப் பெரிய மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டுள்ளது அவருக்குப் புலனாயிற்று.

கோட்பாடாக ஏற்றுக் கொண்ட சமதர்மக் கொள்கையின் சிறப்பையும், நன்மையையும் பெரியார் நேரில் தெரிந்து கொண்டார். அதை இந்தியாவில் பரப்ப வேண்டுமென்னும் ஆர்வத்தோடு, திரும்பி வந்தார்.

ஈரோட்டிற்குத் திரும்பி வந்த ஒரு திங்களில், சுயமரியாதைத் தொண்டர்கள் கூட்டத்தை ஈரோட்டில் கூட்டினார் பெரியார். அச்சிறப்புக் கூட்டத்திற்கு, இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்தின் மூத்த தலைவர்களில் ஒருவராக இருந்த தோழர் மா.சிங்கார வேலரை அழைத்தார். பிந்தியவர், அக்கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டு ஆலோசனைகள் கூறினார்.

ஈரோட்டில் இரு நாள்கள் சுயமரியாதைத் தொண்டர்கள் கலந்துரையாடினார்கள். கூட்ட முடிவில் என்ன முடிவுக்கு வந்தார்கள்?

சுயமரியாதை இயக்கத்தின் கொள்கைகளை, நடைமுறைப் படுத்தும் பொருட்டு, அரசியல் கிளை ஒன்று தேவை. எனவே, ‘சுயமரியாதை—சமதர்மக் கட்சி’யொன்றை தொடங்க வேண்டுமென்று முடிவு செய்யப்பட்டது. அக்கட்சிக்கு இலட்சியங்கள் என்ன? வேலைத் திட்டங்கள் எவை?

இவற்றைப் பற்றியும் முடிவு எடுத்தார்கள். சமதர்ம சமத்துவ சமுதாயத்தில், தன்னாட்சி உரிமை கொண்டிருப்பது இன்றியமையாதது. அரசியல் உரிமை இல்லாத போது, சமதர்மம் பற்றியும், சமத்துவம் பற்றியும் பேசுவது வெறும் அறிவுலக விளையாட்டாகவே நின்று விடும். இதை உணர்ந்த சுயமரியாதைத் தொண்டர்கள் அது பற்றியே, முதலில் முடிவு செய்தார்கள்.

1931ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 28, 29 நாள்களில் அவர்கள் ஈரோட்டில் கூடிய போது, இந்தியா அடிமைப்பட்டிருந்தது; ஆங்கில ஆட்சியில் சிக்கிக் கிடந்தது. அந்நிலை தன்மான இயக்கத்தவர்களுக்கு உடன்பாடா? இல்லை. இதோ அது பற்றி அவர்கள் செய்த முடிவு:

‘பிரிட்டிஷ் முதலிய எந்த வித முதலாளித் தன்மை கொண்ட ஆட்சியிலிருந்தும், இந்தியாவைப் பூரண விடுதலை அடையச் செய்வது.

அன்றைய இந்தியா, அயல் நாட்டுக்காரர்களிடம் மட்டுமா சிக்கிச் சீரழிந்தது? இல்லை. தொலைவிலிருந்து வந்த ஆங்கிலேயர், பிரஞ்சுக்காரர், போர்ச்சுக்கீசியர் மட்டுமா மக்களைச் சுரண்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்? இல்லை.

இந்திய நாட்டின் கணிசமான நிலப்பரப்பு, இந்திய மன்னர்களின் ஆளுகையில் இருந்தது. அய்நூறுக்கு மேற்பட்ட குறுநில மன்னர்கள் வைத்ததே சட்டம். அப்பகுதிகளில் சிலவற்றில் மட்டுமே, நாகரீக ஆட்சி நடந்தது. மற்றவற்றில் காட்டு தர்பார் நடந்து வந்தது.

அன்னியர் ஆட்சிகளிலிருந்தே இந்தியப்பகுதி விடுதலை பெற்று, மக்களாட்சி முறைக்கு வருவதைப் போன்றே, மன்னர் ஆட்சிப் பகுதிகளும், மக்களின் நேரடி ஆட்சிக்கு வருவதே சரி. அத்தகைய முடிவுக்குத் தன்மான இயக்கத் தொண்டர்கள் வந்தார்கள்; 1932இலேயே வந்தார்கள்.

‘சுதேச சமஸ்தானங்கள் என்பவைகளையெல்லாம் மாற்றி, இந்தியா முழுவதையும் தொழிலாளிகள், குடியானவர்கள், சரீர வேலைக்காரர்கள் என்பவர்களுடைய நேரடியான ஆட்சிக்குக் கொண்டு வருவது’ என்பது மற்றோர் முடிவாகும்.

உழைக்கும் மக்களின் நேரடி ஆட்சியாக, சோவியத் ஆட்சி தோன்றியதால்தான், அது தப்பிப் பிழைத்தது. அக்டோபர்ப் புரட்சி வெடித்ததும், வாக்குரிமையை உழைக்கும் மக்களுக்கு மட்டுமே வழங்கியதற்குப் பதில், எல்லா மக்களுக்கும் கொடுத்திருந்தால், நில உடைமைக்காரர்களும், சொத்துடைமைக்காரர்களும் நாளையொரு நாள், அந்நிலைக்கு உயரலாம் என்று கனவு காண்போரும், சமதர்ம ஆட்சிமுறையை முளையிலே கிள்ளி எறிந்திருப்பார்கள். அப்படிச் செய்யாமல், ‘சுகஜீவி’களுக்கு மட்டும் வாக்குரிமை கொடுத்ததால், அப்புல்லுருவிகள் சமதர்ம முறையை அழிக்க முடியவில்லை.

அதை நினைவில் கொண்டே, இந்திய ஆட்சி, உடல் உழைப்பாளர்கள் ஆட்சியாக இருக்க வேண்டுமென்று முடிவு எடுக்கப்பட்டது.

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பெரியாரும்_சமதர்மமும்/11&oldid=1690313" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது