மெய்யறம் (இல்வாழ்வியல்)

←மாணவரியல்

மெய்யறம் (இல்வாழ்வியல்)
ஆசிரியர் வ. உ. சிதம்பரம்

அரசியல்→

வ.உ.சிதம்பரனார் மெய்யறம் கண்ணணூர் சிறையில் இருக்கும் பொழுது எழுதிய நூல்.

31. இல்வாழ் வுயர்வு தொகு

301. இல்வாழ் வென்பதோ ரில்லினில் வாழ்தல்.
இல்வாழ்வு என்பது குடும்பத்துடன் வாழ்வது ஆகும்.
302. எதிபாற் றுணையுடன் வதிதன் மிகநலம்.
எதிர்பால் துணையுடன் வாழ்வது மிகச் சிறந்தது ஆகும்.
303. இல்வாழ் வார்கட னில்லற மியற்றல்.
இல்வாழ்க்கைக்கு உரிய விதிகளைப் பின்பற்றி நடத்தலே இல்வாழ்க்கை நடத்துபவரின் கடமை ஆகும்.
304. என்றும்வே ளாண்மை யியற்றலே யில்லறம்.
எப்பொழுதும் விவசாயத்தில் ஈடுபடுவதே இல்லறம் ஆகும்.
305. இல்வாழ் வில்லெனி லில்லையிவ் வுலகே.
இல்வாழ்க்கை நடத்துபவர் இல்லை எனில் இவ்வுலகம் இல்லை(ஏனெனில் இவரே எல்லோர்க்கும் உணவளிப்பவர்)
306. இன்னிலை யெவற்றினு நன்னிலை யென்ப.
மக்கள் நான்கு நிலைகளில் வாழ்ந்தனர்.
பிரம்மச்சர்யம் -திருமணத்துக்கு முந்திய கல்வி கற்கும் பருவம்.
இல்வாழ்வான் -திருமணம் செய்து வாழும் பருவம்.
வானப்பிரஸ்தம் -திருமணம் செய்து இல்வாழ்க்கையில் தமது கடமைகளை முடித்து துறவறம் எய்தும் பருவம்.
சந்நியாசம் - துறவு வாழ்க்கை.
இல்வாழ்க்கை நிலை என்பது மற்ற மூன்று நிலைகளைவிட சிறந்த நிலை ஆகும்.
307. எந்நிலை யவர்க்கு மில்வாழ் வார்துணை.
எல்லா நிலையில் வாழ்பவர்களும் இல்வாழ்வாரைச் சார்ந்தே வாழ்கின்றனர்.
308. அந்நிலைப் பெருக்கே யரசென வறிக.
குடும்ப அமைப்பின் மிகப் பெரிய வடிவமே அரசாட்சி ஆகும்.
309. அதற்கா நன்முத லன்பெனும் பொருளே.
குடும்ப அமைப்பின் மூலதனம் அன்பே ஆகும்.
310. அதிலாம் பயன்க ளறமுத னான்கே.
இல்வாழ்வான் அறம், பொருள், இன்பம், வீடுபேறு இவற்றை அடைவான்.

32. இல்லமைத்தல் தொகு

311. அகல நீள மரைக்கான் மைல்கொளல்.
வீடு கட்டுவதற்கான மனை 20 மீட்டர் நீளமும் 20 மீட்டர் அகலமும் உடையதாக இருக்க வேண்டும்.
312. ஈரிரு புறமதி லெதிரெதிர் வழிசெயல்.
வீட்டின் நான்கு புறமும் மதில் சுவர்கள் கட்டப்பட வேண்டும். எதிரெதிராக வாசல்கள் (முன் வாசல், பின்வாசல்) இருக்கவேண்டும்.
313. மத்தியிற் புறமதின் மட்டமே லிற்செயல்.
மனையின் நடுவில் வீடு மதில் சுவர்களைவிட உயரமாகக் கட்டப்பட வேண்டும்.
314. இல்லிற் கீரா யிரமடி சதுரமாம்.
வீடு இரண்டாயிரம் சதுரடி அளவில் இருத்தல் வேண்டும்.
315. நிலமேன் மதிற்கு நேர்கால் கீழ்செயல்.
நிலத்தின் மேலே மதில் சுவர் நீளத்திற்கு பள்ளமாக வாய்க்கால் வெட்ட வேண்டும்
316. வளியன னீர்மா வழியா வகைசெயல்.
காற்று, நெருப்பு, வெள்ளம், விலங்குகள் இவற்றால் பாதிக்கப்படாத வகையில் வீடு கட்டப்பட வேண்டும்.
317. வளியொளி யளவினுள் வரச்செல வழிசெயல்.
வீட்டினுள் காற்றும் வெளிச்சமும் போதுமான அளவு வந்து செல்லும்படி வீடு கட்டப்பட வேண்டும்.
318. பொருட்குஞ் செயற்கும் பொருத்தமாப் பகுத்திடல்.
நம்முடைய பொருளாதார நிலைமைக்கும் செயல் திறமைக்கும் ஏற்றவாறு வீடு கட்டப்பட வேண்டும்.
319. நிலவறை தான்செய னிதிமிகின் மேற்செயல்.
இவை மிகுதியாக இருந்தால் நிலவறை, மேல் வீடு கட்டலாம்.
320.நற்றரு செடிகொடி யிற்புறத் தமைத்திடல்.
நன்மை தரக்கூடிய மரங்கள், செடி கொடிகள் இவற்றை வீட்டிற்கு வெளியே நட்டு வளர்க்கலாம்.

33. உயிர்த்துணை கொள்ளல் தொகு

321. உயிர்த்துணை தன்னுயிர்க் குதவெதிர் பாற்றுணை.
உயிர்த்துணை என்பவர் நம் வாழ்க்கைக்கு ஆதரவான எதிபாலைச் சார்ந்த துணை ஆகும்.
322. அத்துணைக் கெங்கனு மொத்ததொன் றிலதே.
வாழ்க்கைத் துணைக்கு ஈடு, இணை யாரும் இல்லை.
323. ஆக்கமுங் கேடு மத்துணை யாலாம்.
ஒருவருடைய செல்வமும் அழிவும் அவருடைய உயிர்த் துணையால் அவருக்கு அமைகிறது.
324. கொள்ளு மறிவெலாங் கொண்டுபின் றுணைகொளல்.
ஒருவன் தன் அறிவைக் கொண்டு நன்கு ஆராய்ந்து பின்னர் வாழ்க்கைத் துணையைத் தேர்வு செய்தல் வேண்டும்.
325. கொளுமுன் கொண்டிடிற் குற்றம் பலவாம்.
ஆராயாமல் வாழ்க்கைத் துணையைத் தேர்ந்தெடுப்பது பலவகைப் பிரச்சினைகளையும் ஏற்படுத்தும்.
326. துணையிழந் தாரை மணப்பது புண்ணியம்.
வாழ்க்கைத் துணையை இழந்தவரைத் திருமணம் செய்வது மிகச் சிறந்த செயலாகும்.
327. விரும்பா தவரை விரும்புதல் பாவம்.
தம்மை விரும்பாதவரை விரும்புதல் கொடிய செயல் ஆகும்.
328. துணைநலங் குடிமையே தூய்மையே யொழுக்கமே;
வாழ்க்கைத் துணையின் பண்புகள் நற்குடிப்பிறப்பு, (எண்ணத்திலும், சொல்லிலும், உடலிலும்)தூய்மை, ஒழுக்கம்;
329. பருவமே யெழிலே பண்பே யின்சொலே;
மற்றும் இளமை, அழகு, நற்பண்புகள், இனிமையான சொல்;
330. வரவினுள் வாழ்தலே மடிதுயி லிலாமையே.
மற்றும் வாழ்க்கைத் துணையின் வருமானத்திற்குள் வாழும் திறமை, சோம்பலின்மை, அதிகமாகத் தூங்காத தன்மை ஆகியவை ஆகும்.

34. உயிர்த்துணை யாளுதல் தொகு

331. இருவரு ளறிவிற் பெரியவ ராள்க.
கணவன், மனைவி இவர்களில் அறிவில் சிறந்தவர் குடும்பப் பொறுப்பை ஏற்று நடத்தல் வேண்டும்.
332. ஆண்பா லுயர்வெனல் வீண்பேச் சென்க.
ஆண்கள்தான் சிறந்தவர் என்று கூறுவது பயனற்ற பேச்சு ஆகும்.
333. துணைநன் காள்பவர் தொல்லுல காள்வர்.
வாழ்க்கைத்துணையுடன் ஒற்றுமையாக வாழ்பவர் உலகம் முழுவதும் வெற்றி கொள்வர்.(எல்லா இன்பங்களும் அடைந்து வாழ்வர்)
334. தன்னுயி ருடல்பொரு டன்றுணைக் குரியன.
ஒருவருடைய உயிர், உடல், பொருள் எல்லாம் அவரது உயிர்த்துணைக்குச் சொந்தம் ஆகும்.
335. தன்றுணை யுயிர்முத றனக்காங் குரியன.
அதுபோல் அவரது வாழ்க்கைத்துணையின் உயிர் முதலியவை அவருக்குச் சொந்தம் ஆகும்.
336. இருவராத் தோன்றினு மொருவரே யுள்ளின்.
கணவன், மனைவி இவர்கள் தோற்றத்தில் இருவராக இருந்தாலும் உண்மையில் ஒருவரே ஆவர்.
337. தானறிந் தவையெலாந் தன்றுணைக் குணர்த்துக.
ஒருவர் தான் அறிந்தவற்றை எல்லாம் தன் வாழ்க்கைத்துணைக்குக் கற்றுத் தர வேண்டும்.
338. தனதுநன் னெறிதுணை சார்ந்திடச் செய்க.
அவரது நேர்மையான வழியில் வாழ்க்கைத்துணையையும் செல்லுமாறு செய்தல் வேண்டும்.
339. இயற்றுவ துணையுட னெண்ணி யியற்றுக.
எந்தச் செயலைச் செய்தாலும் வாழ்க்கைத்துணையுடன் ஆலோசித்துப் பின் செய்தல் வேண்டும்.
340. உண்பன துணையோ டுடனிருந் துண்ணுக.
உண்ணுவதை வாழ்க்கைத்துணையுடன் சேர்ந்தே உண்ணுதல் வேண்டும்.

35. இன்பந் துய்த்தல் தொகு

341. துணையோ டின்பந் துய்த்தலே சுவர்க்கம்.
வாழ்க்கைத் துணையோடு சேர்ந்து இன்பம் அனுபவிப்பதே உண்மையான நிரந்தரமான இன்பமாகும்.
342. துய்க்கு முறையெலாந் தொல்லகப் பொருள்சொலும்.
இன்பம் அனுபவிக்கும் முறைகளை பழமையான அகப் பொருள் நூல்களில் இருந்து அறிந்து கொள்ளலாம்.
343. முறையறி யாதுறல் குறையறி வுயிர்செயல்.
இன்பம் அனுபவிக்கும் முறைகளை அறியாது செயல்படுவது அறிவற்ற செயலாகும்.
344. தன்றுணைக் கின்பந் தரத்தரத் தனக்கதாம்.
தனது துணைக்கு இன்பம் கொடுக்கக் கொடுக்கத்தான் தனக்கு இன்பம் கிடைக்கும்
345. தானின் புறவெணிற் றனக்கதெய் தாதே.
தான் மட்டும் இன்புற நினைத்தால் தனக்கு இன்பம் கிடைக்காது.
346. ஊட லுணர்தல் புணர்த லதன்வகை.
ஊடலும் அதனை உணர்ந்து நீக்குதலும் புணர்தலும் இன்பங்களாகும்.
347. ஊட னிமித்த முடனுட னாக்குக.
ஊடலின் காரணத்தை அறிந்து அதனை உடனுக்குடன் நீக்குதல் வேண்டும்.
348. இரந்தும் புணர்ந்து முணர்ந்திடச் செய்க.
வாழ்க்கைத்துணையை வேண்டியும் புணர்ந்தும் இன்பம் அனுபவிக்கச் செய்தல் வேண்டும்.
349. இருந்திரங் கத்துணை பிரிந்திடல் நீக்குக.
வாழ்க்கைத்துணை மனம் வருந்துமாறு பிரிந்து செல்லுவதைத் தவிர்க்க வேண்டும்.
350. துணையழத் துறந்துமெய் யிணைதலன் பிலாவறம்.
வாழ்க்கைத்துணை மனம் வருந்தத் துறவறம் மேற்கொள்வது அன்பிலாத செயலாகும்.

36. காமம் விலக்கல் தொகு

351. காம மகத்தெழு மாமத வெறியே.
காமம் உள்ளத்தில் எழுகின்ற மிகப் பெரிய வெறி ஆகும்.
352. இன்ப மறிவோ டிருந்ததுநு பவிப்பதே.
இன்பம் என்பது சுய நினைவோடு அநுபவிப்பது ஆகும்.
353. இராச்சில குறித்தறை யியைந்திட லின்பம்.
சில கட்டுப்பாடுகளுக்கு உட்பட்டு அநுபவிப்பது இன்பம் ஆகும்.
354.எண்ணிய பொழுதிடத் தியைந்திடல் காமம்.
நினைத்த பொழுது நினைத்த இடத்தில் அநுபவிப்பது காமம் ஆகும்.
355. காம மகப்புறக் கண்களைக் கெடுத்திடும்.
காமம் அறிவையும் மனத்தையும் கெடுத்திடும்.
356. காம மெழுங்காற் கடவுளை யுள்ளுக.
காம எண்ணம் தோன்றும் போது கடவுளை நினைக்க வேண்டும்.
357. அறிவெனுந் தோட்டியா னதனைக் காக்க.
அறிவெனுங் காவலினால் காமத்திலிருந்து காத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
358. அதைவளர்ப் பவைதமை யகத்தைவிட் டோட்டுக.
காமத்தைத் தூண்டுபவற்றை நம் மனத்திலிருந்து அகற்ற வேண்டும்.
359. அதையடு மொன்றை யகத்தினுட் கொள்ளுக.
காமத்தை வெல்லக் கூடிய ஒன்றை மனதில் நினைக்க வேண்டும்.
360. அதைநன் குள்ளி மதவெறி களைக.
அதை நன்றாக மனதில் நினைத்து வெறியினை நீக்க வேண்டும்.

37. பரத்தையை விலக்கல் தொகு

361. பரத்தை யின்பினைப் பலர்க்கும் விற்பவள்.
பரத்தை உடலின்பத்தைப் பலருக்கும் விற்பவள்.
362. மதுசூ திரண்டினும் பொதுமகள் கொடியள்.
எல்லோருக்கும் சொந்தமாகக் கூடிய அவள் மது, சூது இவ்விரண்டை விடத் தீமை தரக் கூடியவள்.
363.அவணடை யுடைநோக் காதியா லழிப்பாள்;
அவள் மீது நம் கவனம் சென்றால் நம்மை முற்றிலும் அழிப்பாள்.
364. இன்பந் தருதல்போற் றுன்பெலாந் தருவள்;
இன்பம் தருவது போல் எல்லாத் துன்பங்களையும் தருவாள்.
365. உடைமுதற் பொருளெலா முயிரொடு கவர்வள்.
அவள் நமது செல்வமனைத்தையும் கவர்வதோடு உயிரையும் கவர்ந்துவிடுவாள்.
366. அவளினும் வஞ்சக ரவனியி லில்லை.
அவளை விடத் தீயவர் இந்த உலகத்தில் இல்லை.
367. அவளினுங் கள்வ ரருளின ரெனலாம்.
அவளை விடத் திருடர் கருணை நிறைந்தவர்.
368. அவளுள நினைந்தாற் றவசியுங் கெடுவான்.
அவளை நினைத்தால் தவம் செய்பவர்களும் அழிந்துவிடுவர்.
369. அவளா லந்தோ வழிந்தவ ரநேகர்.
அவளால் முற்றிலுமாக அழிந்தவர் பலர்.
370.அவளிலா நாடே யழிவுறா நாடு.
அவள் இல்லாத நாடே வளர்ச்சி அடையும்.

38. பரத்தனை விலக்கல் தொகு

371. தன்றுணை யலாளைத் தழுவுவோன் பரத்தன்.
தன்னுடைய மனைவியைத் தவிர மற்ற பெண்களுடன் இன்பம் அநுபவிப்பவன் பரத்தன்.
372. பரத்தை யினுமிகக் கொடியவன் பரத்தன்
அவன் பரத்தையை விடத் தீயவன்.
373. பொதுமக ளாதலம் முழுமக னாலே.
அந்த அறிவிலியால் தான் ஒரு பெண் பரத்தை ஆகிறாள்.
374.நன்மகன் கெடுதலப் புன்மக னாலே.
அந்தத் தீயவனால் நல்லவனும் கெடுவான்.
375.மறனெலா நிகழ்வதம் மாபாவி யாலே.
அத்தீயவனால் தான் அறத்திற்குப் புறம்பான செயல்கள் நடைபெறுகின்றன.
376. அவனைக் காண்டலா லழியும் புகழே.
அவனைப் பார்ப்பவர்களின் புகழ் அழியும்.
377. அவனொடு பேசலா லழியு நிறையே.
அவனோடு பேசுபவர்களின் கற்பு அழியும்.
378.அவனொடு சேர்தலா லழியு மனைத்தும்.
அவனோடு சேர்பவர்கள் அனைத்தையும் இழப்பர்.
379. அவனிலா நாடே யாகுநன் னாடு.
அவன் இல்லாத நாடே வளர்ச்சி அடையும்.
380. அறனு மளியு மமைவுறு நாடு;
அறமும் அன்பும் நிறைந்த நாடாக விளங்கும்.

39. சிற்றினம் விலக்கல் தொகு

381. சிற்றினங் குணத்திற் குற்றமிகு மாக்கள்;
சிற்றினம் என்பவர் தனது குணநலன்களில் குறைகளை உடையவர்;
382. பெருமிதந் தன்னைப் பேணா மாக்கள்;
தன்னுடைய மதிப்பைப் பேணிப் பாதுகாக்க இயலாதவர்கள்;
383. அற்பத் தன்மை யளாவிய மாக்கள்;
சிறுமைக் குணங்களை விரும்புபவர்கள்;
384. பொறியின் பங்களிற் செறிவுறு மாக்கள்;
ஐம்புலன்களினால் கிடைக்கும் இன்பங்களில் தம்மை அதிகமாக ஈடுபடுத்திக் கொள்பவர்கள்;
385. சுயநயங் கருதும் பயனிலா மாக்கள்.
தம் நலத்தையே எப்பொழுதும் எண்ணும் சுயநலம் உடையவர்கள் ஆகியோர் ஆவர்.
386. சிற்றினம் பொருளையுஞ் சீரையு மழிக்கும்;
சிற்றினம் ஒருவன் அடைந்த செல்வத்தையும் பெருமையையும் அழிக்கும்;
387. அற்றமுங் குற்றமு முற்றிடச் செய்யும்;
மேலும் அச்சத்தையும் குற்றத்தையும் ஏற்படுத்தும்;
388. முற்றவ நலத்தொடு கற்றவுஞ் சிதைக்கும்;
மேலும் ஒருவர் தனது மேன்மையான நடத்தையினால் அடைந்த பெருமைகளையும் அவர் கற்றதனால் அடைந்த அறிவினையும் அழிக்கும்;
389. நரகும் பழியு நண்ணிடச் செய்யும்.
மேலும் மற்றவர் நம்மை இகழுமாறு செய்து நரகத்தில் விழவைக்கும்.
390. சிற்றினப் பற்றினைச் சிறிதும் வேண்டேல். ஆதலால் சிற்றினத்தின் மீதான விருப்பத்தை அறவே நீக்குதல் வேண்டும்.

40. பெரியாரைத் துணைக்கொளல் தொகு

391. பெரியா ரரியன பெரியன செய்பவர்;
பெரியவர் என்பவர் செய்வதற்கு அரிய, மிக உயர்ந்த செயல்களைச் செய்பவர்;
392. பொறியா ளுளத்தை யறிவா லாள்பவர்;
மேலும் ஐம்புலன்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள மனத்தைத் தமது அறிவின் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருப்பவர்;
393. இகபர வியலெலா மெண்ணிநன் கறிந்தவர்;
மேலும் இவ்வுலகத்தின் இயல்பினைப் பற்றியும் இறைவனைப்பற்றியும் நன்கு அறிந்து இருப்பவர்;
394.நல்லின வியலெலா நண்ணி நிற்பவர்;
மேலும் நல்லினப் பண்புகளை எல்லாம் பெற்றிருப்பவர்;
395. பின்னுறுந் தீங்கெலா முன்னறிந் தொழிப்பவர்.
மேலும் பின்னால் வரப்போகும் தீமைகளை முன்னரே அறிந்து அதை நீக்குபவர் ஆவார்.
396. அவரது துணைகொள லரும்பெருங் காப்பு.
பெரியவர்களின் துணையைப் பெறுவது மிக அரிய உயர்ந்த பாதுகாப்பு ஆகும்.
397. அவரை யறிந்துகொண் டநுதின மோம்புக.
அவரது பெருமைகளை அறிந்து அவரை எப்பொழுதும் போற்றி வாழுதல் வேண்டும்.
398. அவர்க்குரி யனவெலா மன்பொடு வழங்குக.
அவருக்குத் தேவையானவற்றை அன்போடு வழங்குதல் வேண்டும்.
399. அவரோ டெண்ணியே யனைத்துஞ் செய்க.
அவருடன் ஆலோசனை செய்தே அனைத்துச் செயல்களையும் செய்தல் வேண்டும்.
400. அவருரை பிழையா தியாங்கணு மொழுகுக.
அவருடைய அறிவுரைகளின் வழியே எப்பொழுதும் நடத்தல் வேண்டும்.

41. பேதைமை யொழித்தல் தொகு

401. பேதைமை யேதங்கொண் டூதியம் விடுதல்;
பேதைமை என்பது ஒருவன் தனக்குக் கேடு தரும் பண்புகளைப் பின்பற்றி நன்மை தரும் பண்புகளை விட்டுவிடுதல்;
402. கடிந்தவை தம்பால் காதன்மை செய்தல்;
மேலும் பெரியோரால் விலக்கப்பட்ட செயல்களை விரும்பி செய்தல்;
403. நாணன் பருள்புகழ் பேணுத லின்மை;
மேலும் பழிச் சொல்லுக்கு வெட்கப்படாமை, அன்பு இல்லாமை, அருள் இல்லாமை, புகழ் தரக்கூடிய நல்ல செயல்களைச் செய்யாமை;
404. அறிந்துணர்ந் துரைத்து மடங்கா தொழுகல்;
அரிய நூல்களைக் கற்று உணர்ந்து உரைத்தும் அடங்காது வாழ்தல்;
405. அறத்தை விடுத்து மறத்தைப் புரிதல்.
மேலும் நல்ல செயல்களைச் செய்யாமல் தீய செயல்களைச் செய்தல் ஆகியவை ஆகும்.
406. வினைசெயின் பொய்படும் புணைகொளும் பேதை.
பேதை ஒரு செயலைச் செய்ய முற்பட்டால் அச்செயல் முடிவுபெறாமல் போய்விடும்; அவனும் குற்றவாளியாகிக் கைவிலங்கு பூணுவான்.
407. தமர்பசித் துழலப் பிறர்க்கிடும் பேதை.
பேதையின் உறவினர் பசியால் துன்புறும் போது பேதையால் மற்றவர் நன்மை அடைவர்.
408. பேதையோர் காசுறிற் பித்தன் களித்தற்று.
பேதை செல்வம் அடைந்தால் பித்துப் பிடித்த ஒருவன் கள் குடித்துத் தடுமாறுவதுபோல தன்னிலை மறந்து நடப்பான்.
409. அவைபுகிற் பேதை யதனலங் குன்றும்.
சான்றோர்கள் நிறைந்த சபையில் பேதை நுழைவதால் சபையின் பெருமை குறையும்.
410. பெரியார் நூல்கொடு பேதைமை களைக.
அறிவிற் சிறந்த பெரியவர்களின் நூல்களைக் கற்று பேதைமையை நீக்க வேண்டும்.

42. வெண்மை யொழித்தல் தொகு

411. வெண்மை யறிவினை விடுத்த தன்மை;
வெண்மை என்பது அறிவினை விடுத்த தன்மை;
412. ஒண்மை யுடையமென் றுளத்தொடு செருக்கல்;
மேலும் ஒருவன் தான் அறிவுடையவன் என்று கர்வத்தோடு எண்ணுதல்;
413. ஈயவேண் டியவிடத் தீயா திவறல்;
மேலும் மற்றவர்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டிய சமயத்தில் கொடுக்காமல் கருமியாக இருத்தல்;
414. குற்றம் பலவுஞ் சுற்றமாக் கொள்ளல்;
மேலும் தவறு செய்பவர்களை நெருங்கிய உறவினராகக் கொள்ளுதல்;
415. கற்றில கற்றவாக் காட்டி நடித்தல்;
மேலும் தாம் படிக்காத நூல்களைப் படித்தவர் போலக் காட்டுதல்;
416. அருமறை விடுத்துப் பெருமிறை கொள்ளல்;
மேலும் மனத்தில் வைத்துக் காக்க வேண்டிய இரகசியத்தை வெளியிட்டுத் தனக்குத் துன்பத்தைத் தேடிக்கொள்ளுதல்;
417. செய்வன சொல்லியுஞ் செய்யா திழுக்கல்;
மேலும் ஒருவனுக்கு நன்மை தருவனவற்றைப் பிறர் எடுத்துக் கூறினாலும் செய்யத் தவறுதல்;
418. உலகின ருளதென்ப திலதென மறுத்தல்.
மேலும் உலகில் 'அருள்' (இறைவன்) என்று ஒன்று இல்லை என்று மறுத்தல் ஆகியவை ஆகும்.
419. இன்மையு ளின்மை வெண்மை யொன்றே.
இழிவானவற்றுள் இழிவானது அறிவில்லாமையே ஆகும்.
420. ஒண்மைசா னூல்கொடு வெண்மையைக் களைக.
மேன்மை பொருந்திய நூல்களின் துணையுடன் அறிவின்மையை நீக்க வேண்டும்.

43. நெடுநீ ரொழித்தல் தொகு

421.நெடுநீர் கால நீள விடுதல்;
நெடுநீர் என்பது ஒரு செயலைச் செய்வதைத் தாமதித்தல்;
422. ஒருகணச் செயலைமற் றொன்றற் கீதல்.
மேலும் ஒரு செயலை செய்ய வேண்டிய காலத்துக்கும் அதிகமாகக் காலம் எடுத்துச் செய்தல் ஆகியவை ஆகும்.
423. நெடுநீர் குறைபல தருமியல் புடையது.
கால தாமதம் நமது செயல்களில் பல குறைகளை ஏற்படுத்தும் இயல்பு உடையது.
424. நெடுநீர் சிறிதுறி னடுமதூஉம் பெருகி.
கால தாமதம் நாளடைவில் ஒரு பழக்கமாக மாறிவிடும்.
425. நெடுநீ ரறவிடிற் படுபொரு ளாகும்.
மிகுந்த கால தாமதம் அந்தச் செயலையே பயனற்றதாகச் செய்யும்.
426. நெடுநீர் விடற்கந் நினைவையுட் கொள்ளுக;
கால தாமதம் என்ற குறையை விடுவதற்கு, விட வேண்டும் என்று ஆழமாக எண்ணுதல்;
427. நெடுநீ ரால்வருங் கெடுதியை யுள்ளுக;
மேலும் கால தாமதத்தால் வரும் தீமைகளை எண்ணிப்பார்த்தல்;
428. எக்கணத் தெஃதுறு மக்கணத் ததைச்செயல்.
மேலும் ஒரு செயலை எந்த சமயத்தில் செய்து முடிக்க வேண்டுமோ அந்த சமயத்தில் செய்து முடித்தல் ஆகியவற்றைச் செய்ய வேண்டும்.
429. உறுவ பெரிதென வுற்றதை வைத்திடேல்.
வரும் வேலை சிறந்தது என்று ஏற்கனவே வந்த வேலையைச் செய்யாமல் இருக்கக் கூடாது.
430. உற்றதைச் செய்துபி னுறுவதை யெண்ணுக.
ஏற்கனவே வந்த வேலையைச் செய்து முடித்தபின் வரப்போகும் வேலை குறித்து எண்ணுதல் வேண்டும்.

44. மறவி யொழித்தல் தொகு

431. மறவிதன் கடமையை மனத்திலுன் னாமை.
மறவி என்பது தன் கடமையைப் பற்றி மனத்தினில் எண்ணாது இருத்தல் ஆகும்.
432. மறவியூக் கத்தின் மறுதலை யாகும்.
மறவி ஊக்கத்தின் எதிர் நிலை ஆகும். அதாவது உயர்வு பெற வேண்டும் என்ற எண்ணம் இல்லாமை ஆகும்.
433. மறவி பலவகை யிறவையு நல்கும்.
மறவி பல குற்றங்களை தரும் இயல்பு உடையது ஆகும்.
434. மறவியை யடுத்தவர் மாண்பெலா மிழப்பர்.
மறவி என்ற குறையை உடையவர்கள் அவர்களது சிறப்புகளை எல்லாம் இழந்துவிடுவார்கள்.
435. மறவியை விடுத்தவர் மாநிலத் துயர்வர்.
மறவி என்ற குறையை நீக்கியவர்கள் மக்களிடையே உயர்ந்த நிலையை அடைவார்கள்.
436. மறவியை விடற்கு மனத்தினன் குள்ளுக;
மறவி என்ற குறையை விடுவதற்கு, விட வேண்டும் என்று மனத்தினில் ஆழமாக எண்ணுதல்;
437. காலையு மாலையுங் கடவுளைத் தொழுக;
மேலும் காலையும் மாலையும் கடவுளை வணங்குதல்;
438. மாணுயர் நூல்சில மனனஞ் செய்க;
மேலும் மிகச் சிறந்த நூல்களை மனப்பாடம் செய்தல்;
439. விடிந்தபின் செய்பவை விடியுமு னுள்ளுக;
மேலும் ஒரு நாளில் செய்ய வேண்டிய செயல்கள் குறித்து அன்று காலையிலேயே எண்ணுதல்;
440. பகலிற் செய்தவை யிரவினன் காய்க.
மேலும் ஒரு நாளில் செய்த செயல்கள் குறித்து அன்று இரவில் நன்றக ஆராய்தல் ஆகியவற்றைச் செய்ய வேண்டும்.

45. மடி யொழித்தல் தொகு

441. மடிதஞ் செயல்களின் மந்த முறுதல்.
மடி என்பது செயல்களைச் செய்வதில் ஏற்படும் சோம்பல் ஆகும்.
442. மடிமெய்ம் முயற்சியின் மறுதலை ஆகும்.
மடி என்பது உடல் முயற்சியின் எதிர் நிலை ஆகும். அதாவது உடல் உழைப்பில் சுறுசுறுப்பற்ற தன்மை ஆகும்.
443. மடிதமை யொன்னார்க் கடிமைப் படுத்தும்.
மடி ஒருவனை அவனது பகைவர்களுக்கு அடிமையாக மற்றிவிடும் இயல்பு உடையது.
444. மடியினை யுடையவர் குடியொடு கெடுவர்.
மடியுடையவன் தன் குடும்பத்தோடு அழியும் நிலை ஏற்படும்.
445. மடியினை விடுத்தவர் படியெலாங் கொள்வர்.
மடியினை நீக்கியவர்கள் உலகை வெல்லுவர்.
446. மடியினை விடற்கு மனத்தினன் குள்ளுக;
மடி என்ற குறையை விடுவதற்கு, விட வேண்டும் என்று மனத்தினில் ஆழமாக எண்ணுதல்;
447. காலைமெய்ப் பயிற்சி சோலைநீர்க் குளிகொளல்;
மேலும் காலை எழுந்தவுடன் உடற்பயிற்சி செய்தல், பின்னர் குளிர்ந்த நீரில் குளித்தல்;
448. இளம்பக லுணவரை யிராவுண வரைகொளல்;
மேலும் காலை உணவும் இரவு உணவும் பாதி வயிறு நிரம்பும்படி உண்ணுதல்;
449. இரவினல் யாமத் தென்று முறங்குக;
மேலும் நள்ளிரவில் நான்கு மணி நேரம் கண்டிப்பாக உறங்குதல்;
450. பயனுள சிலசொற் பார்த்துப் பேசுக. மேலும் பயனுள்ள சொற்களைக் கவனத்துடன் பேசுதல் ஆகியவற்றைச் செய்ய வேண்டும்.

46. துயி லொழித்தல் தொகு

451. உடம்புள வயர்வினை யொழிப்ப துறக்கம்.
உடலில் உள்ள களைப்பை நீக்குவது உறக்கம் ஆகும்.
452. அவ்வயர் வளவிற் கதிகமா வதுதுயில்.
அளவிற்கு அதிகமான உறக்கம் களைப்பை ஏற்படுத்தும்.
453. சுழுத்தியா முறக்கஞ் சுகத்தை வளர்க்கும்.
கனவுகள் அற்ற உறக்கம் ஆரோக்கியமான வாழ்வைத் தரும்.
454. கனவுக ளாந்துயில் கவலையை வளர்க்கும்.
கனவுகள் உடைய உறக்கம் நோயை ஏற்படுத்தும்
455.துயில்கொள வழிவாந் துயில்விட வாக்கமாம்.
அதிகமான உறக்கம் அழிவை ஏற்படுத்தும். அளவான உறக்கம் செல்வத்தைத் தரும்.
456. அயர்விற் கமையு மைம்மூன்று நாழிகை.
களைப்பினை நீக்க ஆறுமணி நேரத்தூக்கம் போதுமானது ஆகும்.
457. மற்றைய பொழுதெலா மாண்டொழில் புரிக.
விழித்திருக்கும் நேரத்தில் சிறப்பான தொழில் செய்திடல் வேண்டும்.
458. தொழில்செயும் பொழுது துயில்வரி னுலாவுக;
தொழில் செய்யும் பொழுது துயில் வந்தால் உலாவுதல்;
459. கைத்தொழின் முதலிய மெய்த்தொழில் செய்க;
மேலும் கைத்தொழில் போன்ற உடலைப் பயன்படுத்திச் செய்யும் தொழில்களைச் செய்தல்;
460. அவசிய மெனினுண வரையினுஞ் சுருக்குக.
மேலும் அதிக உறக்கம் வந்தால் உணவின் அளவைக் குறைத்தல் ஆகியவற்றைச் செய்ய வேண்டும்.

47. செருக் கொழித்தல் தொகு

461. செருக்கென் பதுதன் பெருக்கத் தகங்கொளல்.
செருக்கு என்பது தனது சிறப்புகளைத் தன் மனத்தில் பெருமையுடன் நினைப்பது ஆகும்.
462. அஃதறி யாமையி னங்குர மென்ப.
அஃது அறியாமையின் அடிப்படை ஆகும்.
463. ஆன்ம வுயர்வினை யழிப்பதச் செருக்கு.
ஆன்மா மேன்மை அடைந்து இறைநிலை அடைவதை செருக்கு தடுத்துவிடும்.
464. அடங்கா வுளத்தை யளிப்பதச் செருக்கு.
செருக்கு எந்தக் கட்டுப்பாட்டையும் மீறச் செய்யும்.
465. அழியு முடம்பை யளிப்பது மஃதே.
செருக்கினால் உடம்பின் அழிவும் ஏற்படும்.
466. செருக்கினர் தம்மெய்த் திறத்தினைக் காணார்;
செருக்கு உடையவர்கள் தங்களது உண்மையான தகுதியை உணராமல் மிகுதியான தகுதி உடையவராக எண்ணுவர்;
467. தம்பகைத் திறத்தைத் தாழ்த்தியே யெண்ணுவர்;
மேலும் பகைவர்களின் உண்மையான தகுதியை உணராமல் குறைவான தகுதி உடையவராக எண்ணுவர்;
468. இன்பினு மடியினு மிறந்து படுவர்;
மேலும் மிகுந்த சோம்பல் உடையவர்களாகவும் மிகுதியாக இன்பம் அநுபவிப்பவர்களாகவும் இருப்பர்;
469. துயிலு மறவியுந் தொடர்ந்து கொள்வர்;
மேலும் மிகுதியாக உறங்குபவர்களாகவும் தமது கடமைகளை மறந்தவர்களாகவும் இருப்பர்;
470. புகழெலாம் போக்கி யிகழெலா மீட்டுவர்.
மேலும் புகழ் அழிந்து மற்றவர்களால் இகழப்படும் நிலை ஏற்படும்.

48. அச்ச மொழித்தல் தொகு

471. அச்ச மனமுட லழிவுற நடுங்கல்.
அச்சம் என்பது உடலும் மனமும் பதறுதல் ஆகும்.
472. அஃதறி யாமையி னந்தமென் றுணர்க.
அச்சம் அறியாமையின் உச்சம் ஆகும்.
473. அறம்புகழ் செய்தலா லழியினும் வாழ்வாம்.
அறமும் புகழும் ஏற்படுத்தக்கூடிய நல்ல செயல்களைச் செய்வதால் துன்பம் ஏற்பட்டாலும் அது பின்னர் நல்வாழ்வைத் தரும்.
474. மறம்பழி செய்தலால் வாழினு மழிவாம்.
பழி ஏற்படுத்தக்கூடிய தீய செயல்களைச் செய்வதால் நன்மை ஏற்பட்டாலும் அது பின்னர் அழிவைத் தரும்.
475. அறம்புகழ் செய்வதற் கஞ்சுதன் மறனே.
அறமும் புகழும் ஏற்படுத்தக்கூடிய நல்ல செயல்களைச் செய்வதற்கு அஞ்சுதல் தீய செயல் ஆகும்.
476. மறம்பழி செய்வதற் மாண்புடை யறனே.
பழி ஏற்படுத்தக்கூடிய தீய செயல்களைச் செய்வதற்கு அஞ்சுதல் நல்ல செயல் ஆகும்.
477. அறநெறி மறந்தரின் மறநெறி யாகும்.
ஒரு நல்ல செயலைச் செய்வதால் தீமை ஏற்படின் அது தீய செயல் ஆகும்.
478. மறநெறி யறந்தரி னறநெறி யாகும்.
ஒரு தீய செயலைச் செய்வதால் நன்மை ஏற்படின் அது நல்ல செயல் ஆகும்.
479. அச்ச முடையார்க் கெச்சமிங் கில்லை.
நல்ல செயல்களைச் செய்வதற்கு அஞ்சுபவர்களுக்கு ஒரு நாளும் இவ்வுலகில் புகழ் ஏற்படாது.
480. அச்ச மிலார்க்கு நிச்சலு மெச்சமாம்.
நல்ல செயல்களை அச்சமில்லாமல் செய்பவர்களுக்கு எப்பொழுதும் புகழ் ஏற்படும்.

49. இடுக்க ணழியாமை தொகு

481. இடுக்கண் டுயரினைக் கொடுக்குமிடை யூறு.
இடுக்கண் என்பது துன்பத்தைக் கொடுக்ககூடிய இடையூறு ஆகும்.
482. இடுக்க ணுற்றுழி நகினது தான்கெடும்.
இடுக்கண் ஏற்படும்பொழுது கலங்காமல் அதைக்கண்டு சிரித்தால் இடுக்கண் தானே நீங்கிவிடும்.
483. இடுக்க ணுக்குள நெகினது பெருகும்.
இடுக்கண் ஏற்பட்ட உடன் உள்ளம் தளர்ச்சி அடையுமானால் இடுக்கண் அதிகரிக்கும்.
484. இடுக்கண் புறத்துள தென்பது பொய்ம்மை.
இடுக்கண் நமக்கு வெளியில் இருந்து வருகிறது என்பது உண்மை அற்றது ஆகும்.
485. இடுக்க ணகத்துள தென்பது மெய்ம்மை.
இடுக்கண் நமது உள்ளத்தில் இருந்து வருகிறது என்பதே உண்மை ஆகும்.
486. இடுக்க ணகத்ததென் றெண்ணவஃ தழியும்.
இடுக்கண் நமது உள்ளத்தில் உள்ளது என்பதை நாம் உணர்ந்த உடன் அது மறைந்துவிடும்.
487. இடுக்கணி லழியா ரிடுக்க ணழியும்.
இடுக்கண் ஏற்பட்டாலும் அதனைக் கண்டு அஞ்சாதவர்களின் இடுக்கண் நீங்கிவிடும்.
488. இடுக்கண் வலியினைக் கொடுக்குந் திறத்தது.
இடுக்கண் வலிமையைக் கொடுக்கும் இயல்பு உடையது.
489. இடுக்க ணறிவினை யீயு மியலது.
இடுக்கண் அறிவினைக் கொடுக்கும் இயல்பு உடையது.
490. இடுக்கணிற் றளரா ரெண்ணிய முடிப்பர்.
இடுக்கண் ஏற்பட்டால் அதனைக் கண்டு அஞ்சாதவர்கள் அவர்கள் எண்ணியதை நிறைவேற்றுவார்கள்.

50. பற்றுளம் விடுதல் தொகு

491. பற்றுளம் பொருளினிற் பற்றுள நெஞ்சம்;
பற்றுளம் என்பது பொருட்களின் மீது ப்ற்றுக் கொண்ட உள்ளம் ஆகும்;
492. ஈயா துண்ணா தெண்ணிவைத் திவறல்.
மேலும் அது தேவைப்படுபவர்களுக்கு எதையும் கொடுக்காமல் தானும் அநுபவிக்காமல் கருமித்தனம் செய்யும்.
493. பற்றுள மரில்பல வற்றுளும் பெரிது.
பற்றுளம் குற்றங்களில் மிகப்பெரிய குற்றமாகும்.
494. பற்றுளம் பல்வகைக் குற்றமு நல்கும்.
பற்றுளம் பல பாவங்கள் ஏற்படக் காரணமாக அமையும்.
495. பற்றுளத் தாலருஞ் சுற்றமு நீங்கும்.
பற்றுளத்தால் சிறந்த உறவினர்களும் அவனை விட்டு விலகுவர்.
496. பற்றுளத் தார்பொருண் முற்று மிழப்பர்;
பற்றுளத்தால் அவர்களிடம் உள்ள சொத்துக்கள் அனைத்தையும் இழப்பர்;
497. அறம்புக ழின்பமெய் யறிவுவீ டிழப்பர்.
மேலும் அறம், புகழ், இன்பம், வீடுபேறு இவற்றையும் இழப்பர்.
498. பற்றுளம் விடுத்தவர் பாரெலாங் கொள்வர்;
பொருட்கள் மீதான பற்றினை நீக்கியவர் உலகம் முழுவதையும் வெற்றி கொள்வர்;
499. அறம்புக ழின்பமெய் யறிவுவீ டடைவர்.
மேலும் அறம், புகழ், இன்பம், வீடுபேறு இவற்றையும் அடைவர்.
500. பற்றுளப் பேயினைச் செற்றுடன் றுரத்துக.
பலவிதத்திலும் தீமை தரக்கூடிய பற்றுளத்தைக் கோபித்துத் துரத்துதல் வேண்டும்.

51. தன்னைப் பேணல் தொகு

501. தன்னைப் பேணுத றன்முதற் கடமை.
நம்மைப் பாதுகாப்பதே நமது முதல் கடமை ஆகும்.
502. தன்னைப் பேணார் தாழ்வே யடைவர்.
ஒருவன் தன்னைப் பேணி பாதுகாக்காவிடில் அவன் துன்பம் அடைவான்.
503. தன்னைப் பேணுவோர் தலைமை யெய்துவர்.
தன்னைப் பாதுகாக்கும் இயல்பு உடையவர் உயர்ந்த நிலையை அடைவர்.
504. பேணல் பெருமை யெலாமுற முயறல்;
தன்னைப் பேணுதல் என்பது எல்லாப் பெருமைகளையும் அடைய முயலுதல்;
505. உடல்பொருள் வினைபொழு திடனறிந் தின்புறல்;
மேலும் தமது உடலின் மூலமும் பொருளின் மூலமும் செயல்களின் மூலமும் காலமும் இடமும் ஏற்றதாக இருக்கும்பொழுது இன்பம் அநுபவித்தல்;
506. பொருளு மொழுக்கமும் புகழும் பெருக்கல்;
மேலும் பொருள், நல்லொழுக்கம், புகழ் இவற்றை ஈட்டி அதிகரித்தல்;
507. உடம்போர் யானையி னுரமுற வளர்த்தல்;
மேலும் நமது உடலை மிகுந்த வலிமை உடையதாக வளர்த்தல்;
508. மனமுயர்ந் தவையெலாந் தினமுனப் பயிற்றல்;
மேலும் மனம் உயர்ந்த எண்ணங்களைத் தினமும் எண்ணுமாறு பயிற்றுவித்தல்;
509. அறிவன் மலனொழித் தழுக்குறா தமைதல்;
மேலும் மனத்தில் இருந்து பொறாமையை நீக்கி மனத்தைத் தூய்மையாக அமைத்தல்;
510. தன்னுயிர்த் துணையைத் தனைப்போ லாக்கல்.
மேலும் தன்னுடைய வாழ்க்கைத் துணையைத் தன்னைப் போல் பேணுதல் ஆகியவை ஆகும்.

52. உற்றாரைப் பேணல் தொகு

511. உற்றார் பெற்றா ருறவினர் பலருமே.
உற்றார் என்பவர் பெற்றோர் மற்றும் உறவினர்கள் பலரும் ஆவர்.
512. தன்னுற வினரெலாந் தன்றுணைக் கன்னர்.
தன்னுடைய உறவினர் எல்லாம் தன்னுடைய வாழ்க்கைத் துணையின் நெருங்கிய உறவினர் ஆவர்.
513. தன்றுணை யுறவினர் தனக்காங் கன்னர்.
வாழ்க்கைத் துணையின் உறவினர் எல்லாம் தன்னுடைய நெருங்கிய உறவினர் ஆவர்.
514. தாயுந் தந்தையுந் தான்றொழுந் தகையர்.
நமது தாயும் தந்தையும் நாம் வணங்குவதற்கு உரிய உறவினர் ஆவர்.
515. அவரைப் பேணுத லரும்பெருங் கடனே.
அவரைப் பாதுகாப்பது மிகச் சிறந்த உயர்ந்த கடமை ஆகும்.
516. சோதர ருற்றுழி யாதர வாவர்.
சகோதரர் துன்பம் உற்ற நேரத்தில் ஆதரித்து உதவி செய்பவர் ஆவர்.
517. அவரைப் பேணுத லாக்கம் பேணலே.
சகோதரரைப் பாதுகாப்பது நமது செல்வத்தைப் பாதுகாப்பது போன்று சிறந்தது ஆகும்.
518. மற்றுளா ருந்தமைச் சுற்றுறப் பேணுக.
மற்றும் உள்ள உறவினர்களையும் பெற்றோர், சகோதரர் போல பேணிக் காக்க வேண்டும்.
519. உற்றவர் பேணிற் பற்றல ரொழிவர்.
உறவினர்களைப் பேணிப்பாதுகாத்தால் எதிரிகளே இல்லாத நிலை ஏற்படும்.
520. உற்றார் பெருகி னுரமிகப் பெருகும்.
உறவினர்கள் அதிகரித்தால் வலிமையும் அதிகரிக்கும்.

53. விருந்தினரைப் பேணல் தொகு

521. விருந்தினர் முன்னர் தெரிந்திலாப் புதியர்.
விருந்தினர் என்பவர் முன்பு அறிமுகம் இல்லாத புதியவர் ஆவர்.
522. விருந்தினர்ப் பேணுவார் பெரிந்தகை யோரே.
விருந்தினரைப் பாதுகாப்பவர்கள் பெருமை மிக்க குணங்களை உடையவர் ஆவர்.
523. விருந்தின ருண்ணலம் பொருந்தினர்க் கொள்க.
விருந்தினரின் நலத்தை மிக கவனமாகப் பாதுகாத்தல் வேண்டும்.
524. விருந்தினர்க் குணவுநன் மருந்தென வழங்குக.
அமிழ்து போன்ற உணவினை விருந்தினருக்கு வழங்குதல் வேண்டும்.
525. உடையிடம் படுக்கை குடைகாப் புதவுக.
விருந்தினர்களுக்குத் தேவையான உடைகள், தங்குவதற்கு இடம், படுக்கை, குடை மற்றும் காலணிகள் இவற்றை அளித்தல் வேண்டும்.
526. உளமறிந் தேனைய வளவறிந் தீக.
விருந்தினரின் உள்ளத்தை உணர்ந்து அவர்களுக்குத் தேவையானவற்றை தேவையான அளவு அளித்தல் வேண்டும்.
527. இன்ப மவருற வின்சொல் வழங்குக.
விருந்தினரின் மனம் மகிழுமாறு இனிய சொற்களைப் பேசுதல் வேண்டும்.
528. அவரறிந் தவையெலா மறிந்துளங் கொள்க.
அவர் கற்று அறிந்தவற்றை எல்லாம் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ளுதல் வேண்டும்.
529. அவருய ரொழுக்கெலா மறிந்துகைக் கொள்க.
அவருடைய உயர்ந்த குணங்களை எல்லாம் அறிந்து பின்பற்றுதல் வேண்டும்.
530. செல்வுழி யுடன்சென் றுள்ளிடப் பிரிக.
அவர் செல்ல வேண்டிய பாதையில் அவருடன் சென்று எப்பொழுதும் அவர் நினைவுகள் இருக்குமாறு அவரை வழியனுப்புதல் வேண்டும்.

54. முன்னோரைப் பேணல் தொகு

531. முன்னோர் துஞ்சிய தன்னுற வினரே.
முன்னோர் என்பவர் இறந்த நம் உறவினர் ஆவர்.
532. அவரைப் பேணலா லாம்பல நலமே.
முன்னோர்களைப் பேணுவதால் நாம் பல நலன்களைப் பெறலாம்.
533. அவரைப் பேணுமா றடிக்கடி யுள்ளல்;
முன்னோர்களைப் பேணுதல் என்பது அவர்களை அடிக்கடி நினைத்தல்;
534. அவர்தொடங் கியவறந் தவறுறா தாற்றல்;
மேலும் அவர்கள் தொடங்கிய நற்செயல்களைச் சிறந்த முறையில் செயல்படுத்துதல்;
535. அவர்செய வெண்ணிய வறங்களு மியற்றல்;
மேலும் அவர்கள் தாம் செய்ய நினைத்த நற்செயல்களையும் செய்தல்;
536. அவர்நற் குணனெலா மறிந்துகைக் கொளல்;
மேலும் அவர்கள் நல்ல குணங்களை எல்லாம் அறிந்து பின்பற்றுதல்;
537. அவர்நற் செயலெலா மழியாது நிறுத்தல்;
மேலும் அவர்கள் தொடங்கிய நற்செயல்கள் அழிந்து போகாதவாறு பாதுகாத்தல்;
538. அவர்நற் பெயர்தம தருமகார்க் களித்தல்;
மேலும் அவர்கள் பெயர்களைத் தமது மக்களுக்கு இடுதல்;
539. அவர்பெயர் விளங்கிட வறம்பல புரிதல்;
மேலும் அவர்களுக்குப் பெருமை ஏற்படும்படி நற்செயல்கள் பல செய்தல்;
540. அவர்க்குறும் பிறவு மன்பொடு செய்தல்.
மேலும் அவர்கள் தொடர்புடைய மற்ற செயல்களையும் அன்போடு செய்தல் ஆகியவை ஆகும்.

55. புதல்வரைப் பேணல் தொகு

541. புதல்வரே தம்மரும் பொருளென மொழிப.
ஒருவர் பெற்ற குழந்தைகளே அவரின் விலைமதிப்பற்ற செல்வம் ஆகும்.
542. நன்றுசெய் புதல்வரா னரகறு மென்ப.
நல்ல அறங்களைச் செய்யும் குழந்தைகளால் ஒருவன் சொர்க்கத்தை அடைகிறான்.
543. பொருளுங் குடியும் புகழுமா மவரால்.
செல்வம், குடிப்பெருமை, புகழ் இவை நல்ல குழந்தைகளால் ஒருவனுக்குக் கிடைக்கிறது.
544. துணைதரும் புதல்வர்க் கிணைபிற ராகார்.
தமக்கு நல் ஆதரவைத் தரும் புதல்வர்களுக்கு ஈடானவர்கள் இவ்வுலகில் யாரும் இல்லை.
545. பிறரைப் புதல்வராப் பெறுதலும் வழக்கே.
குழந்தையைத் தத்து எடுப்பதும் ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்கது ஆகும்.
546. மிகமிக வருந்தியும் புதல்வரை வளர்க்க.
மிகமிகக் கவனமாகக் குழந்தைகளை வளர்த்தல் வேண்டும்.
547. இளமையி னவர்நல் லினமுறச் செய்க;
புதல்வர்கள் இளமைக் காலத்தில் நற்பண்புகள் உடையவர்களுடன் சேர்ந்து பழகுமாறு செய்தல் வேண்டும்;
548. தக்கவா சிரியரைச் சார்ந்திடச் செய்க;
மேலும் பல சிறப்புகள் உடைய ஆசிரியர்களிடம் கல்வி கற்குமாறு செய்தல் வேண்டும்;
549. கல்வியு மொழுக்கமுங் கைக்கொளச் செய்க;
மேலும் சிறந்த கல்வியும் ஒழுக்கமும் உடையவராகச் செய்தல் வேண்டும்;
550. இல்வாழ் வரசுற வல்லுந ராக்குக.
மேலும் இல்வாழ்க்கை நடத்திடத் தேவையான எல்லாத் தகுதிகளையும் உடையவராகச் செய்தல் வேண்டும்.

56. அன்பு வளர்த்தல் தொகு

551. அன்பெனப் படுவ தகத்தி னுருக்கம்.
அன்பு எனப்படுவது மனத்தினுள் ஏற்படும் நெகிழ்ச்சியாகும்.
552. ஆர்வல ரூறுறி னதுகண் ணீராம்;
அன்புக்குரியவர் துன்பம் அடைந்தால் அன்பு கண்ணீராக வெளிப்படும்.
553. அவரூ றொழிக்குந் தவலிலா முயற்சியாம்.
அன்பு அவரது துன்பத்தைக் கெடுதல் இல்லாத வகையில் நீக்க முயற்சி செய்யும்.
554. ஆருயிர் பெற்றதிங் கன்புசெய் தற்கே.
நாம் அருமையான உயிரைப் பெற்றது அன்பு செய்வதற்கே.
555. அன்புபா ராட்டற் காமிடந் தானே;
நாம் நம்மை நேசிக்க வேண்டும்.
556. தன்னுயிர்த் துணையே தன்னரும் புதல்வரே;
தன்னுடைய உயிர் போன்ற வாழ்க்கைத் துணையையும் அருமையான குழந்தைகளையும் நேசிக்க வேண்டும்.
557. தன்பெற் றோரே தன் சகோ தரரே;
தன்னுடைய பெற்றோர்களிடமும் சகோதரர்களிடமும் அன்பு செலுத்த வேண்டும்.
558. தன்னா சிரியரே தன்னுற வினரே;
தன்னுடைய ஆசிரியரிடமும் உறவினர்களிடமும் அன்பு செலுத்த வேண்டும்.
559. தன்னூ ராரே தன்னாட் டினரே;
தன்னுடைய ஊரைச் சேர்ந்தவர்களையும் நாட்டைச் சேர்ந்தவர்களையும் நேசிக்க வேண்டும்.
560. மனித சமூகமே மன்னுயி ரனைத்துமே.
மனித குலம் மற்றும் உலகத்தில் உள்ள அனைத்து உயிர்களையும் நேசிக்க வேண்டும்.

57. பொறுமை கொள்ளல் தொகு

561. பொறுமை பிறர்மிகை பொறுக்கு நற்குணம்.
பொறுமை என்பது பிறரது குற்றங்களை பொறுத்துக் கொள்ளும் நல்ல குணம் ஆகும்.
562. தன்னலங் கெடுங்காற் சகிப்பது பொறுமை.
நம்முடைய நலம் கெடும் பொழுதும் சகிப்பது பொறுமை ஆகும்.
563. பொதுநலங் கெடுங்காற் பொறுப்பது பிழையே.
ஆனால் பொதுநலம் கெடும் பொழுது சகிப்பது பிழை ஆகும்.
564. வறுமைப் பிணிக்குப் பொறுமைநன் மருந்தாம்.
வறுமை என்னும் நோய்க்குப் பொறுமை நல்ல மருந்தாக விளங்கும்.
565. சிறுமையை வளர்ப்பது பொறுமையில் லாமை.
பொறுமையின்மை துன்பத்தைத் தரும்.
566. பொறுமையைக் கொண்டவர் புவியெலாங் கொள்வர்.
பொறுமையைக் கொண்டவர் எல்லாவற்றையும் அடைவார்.
567. பொறுமையை யிழந்தவர் புசிப்பவு மிழப்பர்.
பொறுமை இல்லாதவர் உண்ண உணவு கூட இல்லாமல் சிரமப்படுவார்.
568. ஒறுத்தார்க் கொருகணத் தொருசிறி தின்பமாம்.
தனக்குத் தீமை செய்தவரைத் தண்டித்தவர்க்கு சிறிது நேரம் மட்டும் இன்பம் கிடைக்கும்.
569. பொறுத்தார்க் கென்றும் பொன்றா வின்பமாம்.
பொறுத்தவர்க்கு என்றும் அழியாத இன்பம் கிடைக்கும்.
570. ஒறுத்தார் சிறியர் பொறுத்தார் பெரியர்.
தனக்குத் தீமை செய்தவரைத் தண்டித்தவர்கள் சிறியவர்கள். அதனைப் பொறுத்துக் கொண்டவர்கள் பெரியவர்கள்.

58. ஒப்புர வொழுகல் தொகு

571. ஒப்புர வூரா ரொப்பு நன்னடை.
உலகம் ஒப்புக் கொள்ளும் நன்னடத்தையே ஒப்புரவு ஆகும்.
572. ஒப்புர வுயர்தர வொழுக்கத் தின்முதல்.
ஒப்புரவு உயர்தர ஒழுக்கத்தின் வேர் ஆகும்.
573. ஒப்புர வொழுகுவார்க் குறவினர் பெருகுவர்.
பிறருக்கு உதவுபவர்களுக்கு உறவினர்கள் அதிகம் இருப்பார்கள்.
574. ஒப்புர விலாரை வொருவருந் தழுவார்.
பிறருக்கு உதவி செய்யாதவர்களை யாரும் நாட மாட்டார்கள்.
575. அறிஞரி னொப்புர வறவோர்க் குதவல்;
அறிவுடையவர்களின் ஒப்புரவு என்பது அறவழியில் நடப்பவர்களுக்கு உதவுவது ஆகும்.
576. துறந்தா ரிறந்தார் துவ்வார்க் குதவல்;
பற்றைத் துறந்தவர்கள், இறந்தவர்கள், வறியவர்கள் ஆகியோர்க்கு உதவுவது ஆகும்.
577. ஊர்ப்பொது நன்மைக் குழைத்தெலாஞ் செய்தல்;
பொதுநலத்திற்காக உழைப்பதும் ஒப்புரவு ஆகும்.
578. ஊரார் நன்மை தீமைக் குதவுதல்;
மக்களின் சுபகாரியங்கள் மற்றும் அசுபகாரியங்களில் உதவுவதும் ஒப்புரவு ஆகும்.
579. ஊரார் வேண்டுவ வுவந்துட னளித்தல்;
மக்களுக்குத் தேவையானவற்றை முழு மனதுடன் அளிக்க வேண்டும்.
580. ஊரா ராணைக் குட்பட் டொழுகல்.
சட்ட திட்டங்களுக்கு உட்பட்டு நடப்பதும் ஒப்புரவு ஆகும்.

59. ஈகை புரிதல் தொகு

581. இல்லார்க் கீவதே யீகை யென்ப.
வறியவர்களுக்குக் கொடுப்பதே ஈகை ஆகும்.
582. மற்றையோர்க் கீதன் மாற்றிலா மடமை.
மற்றவர்களுக்குக் கொடுப்பது அறிவற்ற செயலாகும்.
583. இல்லா ருள்ளு நல்லார்க் கீக.
வறியவர்களிலும் நற்பண்புடையவர்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டும்.
584. பிறருக் கீதல் பிழையென வறிக.
நற்பண்பற்றவர்களுக்குக் கொடுப்பது குற்றம் ஆகும்.
585. மடையரே மடியரே பிணியரே யில்லார்.
அறிவற்றவர்கள், சோம்பலுடையவர்கள், நோயுற்றவர்கள் ஆகியோரே உதவ வேண்டியவர்கள்.
586. மடையர்க் கீக மதியெனு மொன்றே.
அறிவற்றவர்களுக்கு அறிவினை வழங்க வேண்டும்.
587. மடியர்க் கீக தொழிலெனு மொன்றே.
சோம்பலுடையவர்களைத் தொழிலில் ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
588. மற்றையோர்க் கீக மருந்தூ ணிடனே.
நோயுற்றவர்களுக்கு மருந்து மற்றும் உணவு அளிக்க வேண்டும்.
589. உடையவ ரீதற் குரிய ராவர்.
செல்வம் உடையவர்கள் அதை கொடுப்பதற்குத் தகுதி உடையவர்கள் ஆவர்.
590. ஈகை புகழ்சிறப் பெல்லா நல்கும்.
ஈகை புகழ் மற்றும் எல்லாச் சிறப்புகளையும் கொடுக்கும்.

60. புகழ் செய்தல் தொகு

591. புகழுய ருலகம் புகலு நன்மொழி.
புகழ் என்பது உயர்ந்த இவ்வுலகம் அளிக்கக் கூடிய பாராட்டுகள் ஆகும்.
592. புகழ்செய் தவரே பொன்றாது நிற்பவர்;
புகழினை அடைந்தவர்களே நிலைத்து வாழ்பவர்கள் ஆவர்.
593. அறமுத னாங்கு மாற்றிமெய் யடைந்தவர்.
அறம் முதலிய நான்கு செயல்களையும் செய்து இறைவனை அடைவார்கள்.
594. புகழ்செய் யாரே பொன்றி யொழிந்தவர்;
புகழினை அடையாதவர்கள் அழிந்தவர்கள் ஆவர்.
595. நான்கி லொன்றை நண்ணா திழிந்தவர்.
அவர்கள் அறம் முதலிய நான்கு செயல்களையும் செய்யத் தவறிய தாழ்ந்தவர்கள் ஆவர்.
596.மெய்ப்புகழ் தருவன மெய்யிய லடைதல்;
இறை நிலையடைவது உண்மையான புகழைத் தரக் கூடியது ஆகும்.
597. உலக முழுவது மொருங்கர சாளுதல்;
உலகம் முழுவதையும் ஆளுவது புகழைத் தரக் கூடியது ஆகும்.
598.அறமுத னாங்கு மறிந்துசெய் துரைத்தல்;
அறம் முதலிய நான்கு செயல்களையும் செய்வதும் மற்றவர்களுக்கு அது பற்றிக் கூறுவதும் புகழைத் தரக் கூடியது ஆகும்.
599.உற்றவர்க் கெல்லா முடனுவந் துதவல்;
சுற்றத்தார்க்கும் நண்பர்க்கும் முழுமனதுடன் தேவைப்பட்ட உடனே உதவுவது புகழைத் தரக் கூடியது ஆகும்.
600.இல்லார்க் கெல்லா மீந்து வாழ்தல்.
வறியவர்களுக்குக் கொடுத்து வாழ்வது புகழைத் தரக் கூடியது ஆகும்.