குழந்தைக் கவிஞரின் கதைப் பாடல்கள்-தொகுதி-1/காவல்காரர்
காவல்காரர்
சட்டை மேலே கோட்டுப் போட்டுச்
சரிகை போட்ட வேட்டி கட்டி,
நட்ட நடுவே தோட்டம் தன்னில்
ராஜா போலே நின்றி ருந்தார்.
இரவும் பகலும் தூங்கி டாமல்
இங்கு மங்கும் நகர்ந்தி டாமல்
பெருமை யோடு காவல் காப்பார்,
பெயரில் லாத காவல் காரர்!
காக்கை குருவி அங்கே வந்தால்,
காவல் காரர் நிற்கக் கண்டு
சீக்கி ரத்தில் வந்த வழியே
திரும்பி ஓடும் பயந்து கொண்டு.
காற்று பலமாய் அடித்த தாலே,
கனத்த மழையும் பெய்ததாலே,
நேர்த்தி யான அவரின் உடைகள்
நித்தம் கிழிந்து வந்த தையோ !
காவல் காரர் உடைகள் யாவும்
கந்தல் கந்தல் ஆன தாலே,
பாவம், பிச்சைக் காரர் போலப்
பார்க்கும் போதே தோன்ற லானார்.
இதனைக் கண்ட காகம் ஒன்று,
“இந்தச் சமயம் இவர்க்கு நாமும்
உதவி செய்தால் பயமில் லாமல்
உலவ லாமே” என்று கருதி,
அருகில் உள்ள வீட்டிற் குள்ளே
யாரும் இல்லா வேளை சென்று
கறுப்புக் கோட்டு, சிவப்புச் சட்டை,
கட்டிக் கொள்ளச் சரிகை வேட்டி
எடுத்து வந்து காவல் காரர்
இருக்கும் இடத்தில் போட்டு விட்டே,
“உடுத்திக் கொள்வீர்” என்று சொல்லி
ஒதுங்கி நின்று பார்த்த தங்கே.
காவல் காரர் பழைய உடையைக்
கழற்றிக் கீழே போடவில்லை;
ஆவ லோடு புதிய உடையை
அணிய வில்லை; அசைய வில்லை!
உடனே காகம் அருகில் சென்றே
உற்று நன்றாய்ப் பார்த்த பின்னர்,
“அடடே இந்தக் காவல் காரர்
யாரோ என்று நினைத்தி ருந்தேன்.
வைக்கோல் மேலே துணியைச் சுற்றி
வைத்தி ருக்கும் பொம்மை என்றே
இக்க ணத்தே நண்பர் அறிய
எடுத்துச் சொல்வேன்” என்று கூறி
காவல் காக்கும் பொம்மை தலையில்
காலை வைத்து நின்று கொண்டு,
கூவி அழைத்துப் பறவை யாவும்
கூடச் செய்து விட்ட தங்கே!
