திருக்குறள் மணக்குடவருரை/மக்கட்பேறு
எ-வது.-மக்கட்பேறு.
அஃதாவது, மக்களைப் பெறுவதனா லாம் பயன் கூறுதல். இல்வாழ்வான் கடன்களுள் தென்புலத்தார்க்குச் செய்யவேண்டுவது மக்களாலன்றி இறுக்கமுடியாமையின் இஃது ஈண்டுக்கூறப்பட்டது.
பெறுமவற்றுள் யாமறிவ தில்லை, அறிவுடைய
மக்கட்பே றல்ல பிற.
இ-ள்:- பெறும் அவற்றுள் - (ஒருவன்) பெரும் பொருள்களுள், அறிவுடைய மக்கள் பேறு - அறிவுடைய மக்களைப் பெறுதல் (போலப் பயன்படுவது), அல்ல: பிற - ஒழிந்தபொருள்களுள், யாம் அறிவது இல்லை - யாம் கண்டறிவது இல்லை. [கண்டறிவது - பொறிகளால் அறியும் பொருள். ஒழிந்த - மக்கட்பேறல்லாத.]
இஃது, அறிவுடைய மக்களால் பெற்றோர் சிறந்த பயனை அடைவ ரென்றது. ௬௧.
எழுபிறப்பும் தீயவை தீண்டா, பழிபிறங்காப்
பண்புடை மக்கட் பெறின்.
இது நன் மக்களைப் பெற்றார் எழுபிறப்பிலும் துன்புறா ரென்றது. ௬௨.
தம்பொருள் என்பதம் மக்கள், அவர்பொருள்
தம்தம் வினையான் வரும்.
இ-ள்:- தம்மக்கள் தம்பொருள் என்ப - தம்மக்களைத் தம்முடைய பொருள் என்று சொல்லுவர் (உலகத்தார்), அவர் பொருள் தம்தம் வினையால் வரும் - அம்மக்களாகிய பொருள் தம்தம்முடைய வினையால் வருதலான். [அவர் பொருள் என்பது இருபெயரொட்டுப் பண்புத்தொகை.]
இது, தம்மக்கள் தம்பொரு ளென்பது. ௬௩.
அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதேதம் மக்கள்
சிறுகை அளாவிய கூழ்.
இ-ள்:- தம்மக்கள் சிறுகை அளாவிய கூழ் - தம்முடைய மக்கள் சிறு கையாலே அளைந்த கூழ், அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிது - (இனிமை யுடைத்தாகிய) அமிழ்தினும் மிக இனிது. [ஏகாரம் - அசை.]
இது, தம்மக்கள் கையால் அளையப்பட்ட உணவு தமக்கு மிக்க சுவை நல்கு மென்றது. ௬௪.
மக்கள்மெய் தீண்டல் உடற்கின்பம் : மற்றவர்
சொற்கேட்டல் இன்பம் செவிக்கு.
இ-ள்:- மக்கள் மெய் தீண்டல் உடற்கு இன்பம் - தம்மக்கள் தமது உடம்பினைச் சார்தல் தம் உடம்பிற்கு இன்பமாம். அவர் சொல் கேட்டல் செவிக்கு இன்பம் - அவர் சொற்களைக் கேட்டல் தம் செவிக்கு இன்பமாம். [மற்று - அசை.]
இது, தம்மக்கள் தம்உடம்பில் சார்தலும் தம்மக்கள் சொல் தம்செவியில் படுதலும் தமக்கு இன்பம் பயக்கு மென்றது. ௬௫.
குழலினி தியாழினி தென்பதம் மக்கள்
மழலைச்சொற் கேளா தவர்.
இ-ள்:- தம்மக்கள் மழலைச்சொல் கேளாதவர் - தம்மக்களது மழலைச் சொற்களைக் கேளாதவர், குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப - குழலோசை இனிது யாழோசை இனிது என்று சொல்லுவர், (கேட்டவர் அவை இனிதென்று சொல்லார் என்றவாறு.)
இது, தம்மக்கள் சொல் அவ்விரண்டினும் இன்பம் பயக்கு மென்றது. ௬௬.
தம்மின்தம் மக்கள் அறிவுடைமை, மாநிலத்து
மன்னுயிர்க் கெல்லாம் இனிது.
தம்மக்கள் அறிவுடைமை - தம்மக்கள் அறிவுடையாராதல், தம்மின் மாநிலத்து மன் உயிர்க்கெல்லாம் இனிது - தம்மைப் போல உலகத்து உயிர்கட்கெல்லாம் இனிதாம்.
இது, தம்மக்கள் அறிவுடைமையால் உலகமும் இன்பமுறு மென்றது. ௬௭.
ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும், தன்மகனைச்
சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்,
இது, மக்கள் புகழையெய்துதல் தாய்க்கும் இன்பம் பயக்கு மென்றது. ௬௮.
தந்தை மகற்காற்றும் நன்றி, அவையத்து
முந்தி இருப்பச் செயல்,
இ-ள்:- தந்தை மகற்கு ஆற்றும் நன்றி - தந்தை மகனுக்குச் செய்யும் உபகாரம், அவையத்து முத்தி இருப்ப செயல் - அவையகத்தின் கண்ணே (அவன்) முந்தி இருக்குமாறு (அவனுக்குக்) கல்வி உண்டாக்குதல்.
இது, மகனைக் கல்வியுடைய னாக்குதல் தந்தையின் கடனென்றது. ௬௯.
மகன்தந்தைக் காற்றும் உதவி, இவன் தந்தை
என்னோற்றான் கொல்என்னும் சொல்,
இ-ள்:- மகன் தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி - மகன் தந்தைக்குச் செய்யும் உபகாரம், இவன் தந்தை என் நோற்றான் என்னும் சொல் - (இவனைப் பெறுதற்கு) இவன் தந்தை என்ன தவம் செய்தான் என்று உலகத்தார் சொல்லும் சொல்லைப் படைத்தல். [கொல்-அசை.]
நெறியின் ஒழுகுவாரை உலகத்தார் புகழ்வராதலான், மகனும் ஒழுக்கமுடையவ னாக வேண்டு மென்று. இது கூறிற்று. ௭0.