பாரதிதாசன் கதைப் பாடல்கள்/மூட நம்பிக்கை


10 மூட நம்பிக்கை

காக்கைசொல் நம்பிக் காசைமட்டும் போக்கடிக்காதே

காக்கை இறைப்பில் சுத்திக் கிடந்தது.
வீட்டுக் காரன், கேட்டு வருந்தினான்.
பறந்தது காக்கை; சிறிதுநே ரத்தில்
மறந்த நண்பன் வந்தான் விருந்தாய்!

மற்றும் ஒருநாள், ஒன்பது பேர்கள்,
வரலா னார்கள். வருவதன் முன்பு
காக்கை எதுவும் கத்தவேயில்லை.
காக்கை மறந்ததாய்க் கருதினான் வீட்டினன்.

ஒருநாள் காக்கை ஓயாது கத்தவே
வரும் விருந்தென்று வழிபார்த் திருந்தான்.
அஞ்சு மணிவரை ஆருமே வருகிலர்
அஞ்சல் வந்த அயலூ ரினின்றும்
ஒருவன் வருவதும், ஓலை வருவதும்
சரிநிகர் என்று தான்நினைத் திருந்தான்.

நானை வருவதாய் நண்பன் ஒருவன்
ஆள் ஒருவனிடம் அஞ்சல் அனுப்பினான்.
மறுநாள் காக்கையும் வாய்ப்பறை அறைய
அறிவித்தபடி அவனும் வந்தான்.

மாரி யம்மன் தேருக்கு நண்பன்
காரூரினின்று கடிது வருவான்
என்று நினைந்துகொண்டிருந்தான் வீட்டினன்.

அன்று காக்கையின் அறிக்கை தன்னை
நோக்கி இருந்தான் காக்கையயும் வந்தது.
காக்கா காக்கா என்று கத்தியது.
மனைவியை அழைத்து, வருபவனுக்குத்
தனியே ஒருபடி சமை எனச் சொன்னான்.
காக்கை மேலும் கத்தியே கிடத்தது.
நோக்கியே, துப் பாக்கியோ டொருவன்
அண்டைவீட்டின்மேல் அமைவாய் வந்து
குண்டு பாய்ச்சிக் கொன்றான் காக்கையை.
கரிய காக்கை கழறிய வண்ணம்
வர இருந்தவன் வந்து சேர்ந்தான்.
தனியே சமைக்கச் சாற்றிய வண்ணம்
மனையாள் சமைத்தாள், வந்தவன் உண்டான்.

வீட்டுக் காரனே விளம்புவேன் கேட்பாய்:
மோட்டுக் காக்கை முழுங்குவதுண்டு.
மக்கள் விருந்தாய் வருவ துண்டு
மும்முறை அன்று முந்நூறு முறை!
இம்முறை சரியாய் இயலுவதுண்டு.
காக்கைசொல் நம்பிக் காசை மட்டும்
போக்கடிக்காதே! புகல்வேன் இன்னும்
தன்பின் தொடரும் சாவை அறியாக்
கன்னங் கரிய காக்கையா அறியும்
இல்லிடைவிருந்து வருவதை?
நல்லதா மூடநம்பிக்கையதே?