மலரும் உள்ளம்-1/பூனைக் கல்யாணம்
பூனைக்கும் பூனைக்கும் கல்யாணம்.
பூலோக மெல்லாம் கொண்டாட்டம்.
ஆனை மீது ஊர்வலமாம்.
அற்புத மான சாப்பாடாம்.
ஒட்டைச் சிவிங்கி நாட்டியமாம்.
‘உர்,உர்’ குரங்கு பின்பாட்டாம்.
தடபுட லான ஏற்பாடாம்.
தாலி கட்டும் வேளையிலே,
மாப்பிள்ளைப் பூனையைக் காணோமாம் !
வந்தவ ரெல்லாம் தேடினராம்.
“பெண்ணைப் பார்த்ததும் மாப்பிள்ளை
பிடிக்கா மல்தான் போய்விட்டார்!
'எங்கே ஓடிப் போனாரோ?”
என்றே பலரும் பேசினராம்.
பெண்ணின் தாயார் இதுகேட்டுப்
பெரிதும் வருத்தம் கொண்டாளாம்.
‘ஐயோ, தலைவிதி’ என்றெண்ணி
அங்கும் இங்கும் நடந்தாளாம்.
★
வந்தவர் சாப்பிடப் பானையிலே
வாங்கி வைத்த பாலையெலாம்
சந்தடி யின்றி மாப்பிள்ளை
சமையல் கட்டில் தீர்த்தாராம்!
திருடித் திருடிப் பாலையெலாம்
தீர்த்துக் கட்டும் மாப்பிள்ளையைப்
பார்த்து விட்டாள், பெண்தாயார்;
பலத்த சத்தம் போட்டாளாம்.
உடனே அங்கே எல்லோரும்
ஒன்றாய்க் கூடி வந்தனராம்.
மாப்பிள்ளைப் பூனை வழியின்றி
மத்தியில் நின்று விழித்தாராம்.
★
“திருட்டுப் பிள்ளைக்கு என்பெண்ணைத்
திருமணம் செய்ய முடியாது!
வேண்டாம் இந்தச் சம்பந்தம்.
வெட்கக் கேடு! போய்வாரோம்”
என்றே பெண்ணின் தாயாரும்
ஏளன மாகக் கூறியபின்
அருமைப் பெண்ணைத் தன்னுடனே
அழைத்துக் கொண்டு போனாளாம்.
★
‘வகைவகை யான சாப்பாடு
வயிறு முட்டத் தின்றிடலாம்’
என்றே எண்ணி வந்தவரும்
ஏமாற் றத்துடன் திரும்பினராம்!
