முடியரசன் தமிழ் வழிபாடு/046-049
முன்னைத் தமிழ் மொழியே! - உலகில்
மூப்பறி யா முதலே!
என்னை மகன் எனவே - புவியில்
ஏற்றமுடன் அளித்தாய்.
கற்றுத் தெளி வதற்கே - ஆசான்
கண்டு பயிற் றுவித்தாய்
முற்றும் உணர்ந் தவனாம் - அந்த
முன்னவன் வள்ளுவனாம்.
முத்தமிழ் வா ணர்கள்சூழ் - அவையில்
முந்தி யிருந் திடவே
அத்தனே என்னை யுமோர் - சான்றோன்
ஆக்கி மகிழ்ந் தனைநீ.
துாது கலம் பகமாய்ப் - பெருகும்
தோழர்கள் பற் பலராம்
தீது விளைப் பவராய் - அமையின்
செப்பித் திருத் துவைநீ.
குற்றமொன் றில் லதுவாம் - நல்ல
கோல மனை யளித்தாய்
கற்றவன் கட் டியதே - அதுதொல்
காப்பியம் என் பதுவே.
வாரி முகந் தெடுத்தே - இன்ப
வாரி திளைப் பதற்கே
நேரிய செல் வங்கள்தாம் - தொகையில்
நேடித் திரட்டி வைத்தாய்.
ஐவகைக் காப் பியமாம் - செல்வம்
ஆக்கி எனக் களித்தாய்
கைதவக்[1] கள் வரினால் - இரண்டு
காப்பியம் காணுகில்லேன்.
பாட்டிசைச் செல் வங்களும் - இழந்தேன்
பட்டயம் மட் டுமுண்டு
நாட்டினில் முன் பிறந்தோர் - அயர்வால்
நானவை காண் கிலனே.
இத்தனை போய் விடினும் - இன்னும்
எட்டுத் தொகை யுடனே
பத்தெனும் பாட் டுளதாம் - ஒவ்வொன்றும்
பற்பல கோடி யன்றோ !
பாட்டுப் புறப் பொருளால் - வீரப்
பாங்கில் எனை வளர்த்தாய்
ஈட்டும் அகப் பொருளால் - காதல்
இல்லறம் கூட் டுவித்தாய்.
நின்பெயர் காத் திடுவேன் - தமிழே
நீ எனைப் பெற் றதனால்
உன்பெயர் ஒங் குதற்கே - பற்பல
ஒவியம் நான் படைப்பேன்.
- ↑ கைதலம் - வஞ்சகம்