கவியகம், வெள்ளியங்காட்டான்/குறும்பு
குறும்பு
'காட்டில் திரியும் கடும்புலி ஐயகோ!
காலை கடுகிவந்து - நமது
வீட்டில் புகுந்ததென் ண்ணன்வீ ரிட்டணன்
விண்ணதி ரும்படியாய்!
'மின்னட்டும் கண்கள், மிரட்டட்டு மிப்புலி,
மீனாவை, யும்பிடித்து - மென்று
தின்னட்டு மென்றனன், அஞ்சித் திகைத்துஎன்
தெய்வமே!’ என்றழுதேன்.
அன்னை விரைந்தங்கு வந்தன ளென்னவோ
அக்கப்போ ராகுதென - அடா!
என்னடா, எப்புலி, எங்கு புகுந்ததென்
றிதயம் பதறிடவே!
'காடுமே டாகக் கரந்துறை யும்புலி
காப்புள்ள வீட்டினிலே - புகக்
கூடுமோ டா குறும் புப்பய லே'யெனக்
கோபித்துக் கொண்டனள்தாய்!
அக்கம்பக் கத்தினி லுள்ளவர் வந்தனர்
'ஆபத்து யாதெனவே - அண்ணன்
'கெக்கெக்கெக் கேயெனப் பல்லைப் யிளித்தனள்
'கேளிக்கை யின்'றெனவே.
அட்டைப் படத்தி லிரட்டைச் சுடர்விழி
ஆவெனும் வாயுடனே - உள்ள
துட்டப் புலியதை வெட்டி யெடுத்துத்
துலங்கிடக் காட்டுகிறான்.
பட்டில்பூப் போட்டது போன்றுடல் பார்க்கப்
பளபளக் கின்றத ப்பா - பையத்
தொட்டதைப் பார்த்திட வேண்டியென் நெஞ்சும்
துடிதுடிக் கின்றதப்பா