சமணமுனிவர்கள் இயற்றிய நாலடியார்

உரை: களத்தூர் வேதகிரி முதலியார்

1. அறத்துப்பால்: துறவறவியல்

இரண்டாம் அதிகாரம் இளமை நிலையாமை

[அதாவது, இளமைப்பருவமானது நிலைநில்லாமையாம்]

பாடல்: 11 (நரைவருமென்)

நரைவரு மென்றெண்ணி நல்லறி வாளர் நரை வரும் என்று எண்ணி நல் அறிவாளர்

குழவி யிடத்தே துறந்தார் - புரைதீரா குழவி இடத்தே துறந்தார்- புரை தீரா

மன்னா இளமை மகிழ்ந்தாரே கோலூன்றி மன்னா இளமை மகிழ்ந்தாரே கோல் ஊன்றி

யின்னாங் கெழுந்திருப் பார். (01) இன்னாங்கு எழுந்து இருப்பார்

பதவுரை: நரை= நரைதிரை; வரும் என்று= வருமென்று; எண்ணி= நினைத்து; நல்=நல்ல; அறிவாளர்=விவேகிகள்; குழவியிடத்தே= இளமைப்பருவத்தில்; துறந்தார்= மனைவாழ்க்கையை விட்டார்; புரை= குற்றம்; தீரா= நீங்காத; மன்னா=நிலைபெறாத; இளமை= இளமைப் பருவத்தை; மகிழ்ந்தார்= இச்சித்தார்; கோல்= தடியை; ஊன்றி= ஊன்றிக்கொண்டு; இன்னாங்கு= துன்பத்துடன்; எழுந்திருப்பார்= எழுந்திருப்பார்.

கருத்துரை: அறிவுடையவர்கள் நரைதிரை வருமென்று இளமைப் பருவத்தில் இல்வாழ்க்கையை விட்டார்கள்; இளமைப்பருவத்தை விரும்பினவர்கள், துன்பத்துடன் தடியூன்றி எழுந்திருப்பார்.

விசேடவுரை: அறிவாளர்- எழுவாய், துறந்தார்- பயனிலை, மகிழ்ந்தார்- எழுவாய், எழுந்திருப்பார்- பயனிலை. ஏ- அசை. தீயிற் புகைதோன்றி யழிதல் போல, இளமையும் அழிதலான் 'மன்னா இளமை' என்றார்.

பாடல்: 12 (நட்புநாரற்)

நட்புநா ரற்றன நல்லாரு மஃகினா () நட்பு நார் அற்றன நல்லாரும் அஃகினார்

ரற்புத் தளையு மவிழ்ந்தன- வுட்காணாய் ()அற்புத் தளையும் அவிழ்ந்தன- உள் காணாய்

வாழ்தலி னூதிய மென்னுண்டாம் வந்ததே () வாழ்தலின் ஊதியம் என் உண்டாம் வந்ததே

யாழ்கலத் தன்ன கலி. (02) ஆழ் கலத்து அன்ன கலி.

பதவுரை: நட்பு= உறவாகிய,; நார்= பாசங்களும்,; அற்றன= நீங்கின;; நல்லாரும்= மகளிரும்,; அஃகினார்= அன்பிற்குறைந்தார்;; அற்பு= அன்பாகிய,; தளையும்=பந்தங்களும்,; அவிழ்ந்தன= நெகிழ்ந்தன;; உள்= உன்னுள்ளே,; காணாய்= பாராய்;; ஆழ்= முழுகும்,; கலத்து அன்ன= கப்பலோசைபோல்,; கலி= உறவினர் அழுமோசை,; வந்ததே= வந்ததல்லவோ? (ஆதலால்),; வாழ்தலின்= வாழ்தலினால்,; ஊதியம்= இலாபம்,; என்= யாது,; உண்டாம்= உண்டாகும்?

கருத்துரை: கப்பலோசை போலச் சுற்றத்தார் அழுகுரலோசை வந்ததல்லவோ? ஆதலால், இல்வாழ்க்கையின் வாழ்தலினாற் பயனென்ன உண்டாகும்?

விசேடவுரை: ஊதியம்- எழுவாய்; என்னுண்டாம்- பயனிலை.

பாடல்: 13 (சொற்றளர்ந்து)

சொற்றளர்ந்து கோலூன்றிச் சோர்ந்த நடையினராய்ப் () சொல் தளர்ந்து கோல் ஊன்றிச் சோர்ந்த நடையினர் ஆய்ப்

பற்கழன்று பண்டம் பழிகாறு - மிற்செறிந்து ()பல் கழன்று பண்டம் பழி காறும்- இல் செறிந்து

காம நெறிபடருங் கண்ணினார்க் கில்லையே () காம நெறி படரும் கண்ணினார்க்கு இல்லையே

யேம நெறிபடரு மாறு. (03) ஏம நெறி படரும் ஆறு.

பதவுரை: சொல்= சொற்கள்,; தளர்ந்து= குழறி,; கோல்= தடியை,; ஊன்றி= ஊன்றிக்கொண்டு,; சோர்ந்த= தள்ளாடிய,; நடையினர் ஆய்= நடையை உடையவராய்,; பல்= பற்கள்,; கழன்று= உதிர்ந்து,; பண்டம்= உடலாகிய பண்டம்,; பழிகாறும்= பழிக்கப்படுமளவும்,; இல்= இல்வாழ்க்கையில்,; செறிந்து= நெருங்கி,; காமநெறி= ஆசைவழியே,; படரும்= நடக்கும்,; கண்ணினார்க்கு= அறிவுடையார்க்கு,; ஏமம்= தமக்குக்கோட்டையாகிய,; நெறி= நல்வழியில்,; படரும்= நடக்கும்,; ஆறு= வழி,; இல்= இல்லை.

கருத்துரை: இல்வாழ்க்கை வழியிலே நடப்பவர்கள் உயிர்க்கு நல்வாழ்க்கை வழியில்லை.

விசேடவுரை: ஆறு- எழுவாய். இல்லை- பயனிலை. ஏகாரம்- அசை.

பாடல்: 14 (தாழாத்)

தாழாத் தளராத் தலைநடுங்காத் தண்டூன்றா () தாழாத் தளராத் தலை நடுங்காத் தண்டு ஊன்றா

வீழா விறக்கு மிவண்மாட்டுங் - காழிலா ()வீழா இறக்கும் இவள் மாட்டும் - காழ் இலா

மம்மர்கொண் மாந்தர்க் கணங்காகுந் தன்கைக்கோ () மம்மர் கொள் மாந்தர்க்கு அணங்கு ஆகும் தன் கைக் கோல்

லம்மனைக்கோ லாகிய ஞான்று. (01) அம்மனைக் கோல் ஆகிய ஞான்று.

பதவுரை: அம்மனைக்கோல்= தன் தாய் கைக்கோலானது,; தன்கைக்கோல்= தன் கையில் கோல்,; ஆகிய ஞான்று= ஆன காலத்தில்,; தாழாத்= தாழ்ந்து,; தளரா= தளர்ந்து,; தலை= தலையை,; நடுங்கா= நடுங்கி,; தண்டு= அத்தடியை,; ஊன்றா= ஊன்றி,; வீழா= வீழ்ந்து,; இறக்கும்= மரணமாகும்,; இவள் மாட்டும்= இவளிடத்தும்,; காழ்= உறுதி,; இலா= இல்லாத,; மம்மர்= மயக்கம்,; கொள்= கொண்ட,; மாந்தர்க்கு= மனிதர்க்கு,; அணங்கு= துன்பம்,; ஆகும்= உண்டாகும்.

கருத்துரை: தன் தாய்க்கைக்கோலானது, தன்கைக்கோல் ஆன காலத்து வருத்தமுற்று இறக்கும் இவளிடத்து மயக்கங் கொண்டவர்களுக்குத் துன்பமுண்டாகும்.

விசேடவுரை: அம்மனைக்கோல்- இவ்விடத்து உயர்திணைக்கண் ஒற்று மிகுந்த்து செய்யுள்விகாரம். அணங்கு- எழுவாய், ஆகும்- பயனிலை. ’இவண்மாட்டும்’ என்பதை இவ்விடத்தெனப் பொருள் கூறுவாருமுளர்.

பாடல்: 15 (எனக்குத்)

எனக்குத்தா யாகியா ளென்னையீங் கிட்டுத் () எனக்குத் தாய் ஆகியாள் என்னை ஈங்கு இட்டுத்

தனக்குத்தாய் நாடியே சென்றாள்-தனக்குத்தா ()தனக்குத் தாய் நாடியே சென்றாள்- தனக்குத் தாய்

யாகி யவளு மதுவானாற் றாய்தாய்க்கொண் () ஆகியவளும் அது ஆனால் தாய் தாய்க் கொண்டு

டேகு மளித்திவ் வுலகு. (05) ஏகும் அளித்து இவ் உலகு.

பதவுரை: எனக்கு= எனக்கு,; தாய் ஆகியாள்= தாயானவள்,; என்னை= என்னை,; ஈங்கு= இவ்விடத்து,; இட்டு= பெற்றுவைத்து,; தனக்கு= தனக்கு ஒரு,; தாய்= தாயை,; நாடி= தேடி,; சென்றாள்= இறந்தாள்;; தனக்கு= அவளுக்கு,; தாய் ஆகியவளும்= தாயானவளும்,; அது ஆனால்= அத்தன்மையாளானால்,; தாய் தாய்க்கொண்டு= தாயைத் தாயைத் தேடிக்கொண்டு,; ஏகும்= போகும்,; இ உலகு= இவ்வுலகமானது,; அளித்து= ஏழைமை யுடையது.

கருத்துரை: இவ்வுலகமானது, தாயைத் தாயைத் தேடிக்கொண்டு போகும் ஏழைமை யுடையது.

விசேடவுரை: ‘தாய் தாய்க்கொண்டு’ ? இவ்விடத்து உயர்திணை மெய்யீறு ஒற்றுக்கண் மிக்கான செய்யுள் விகாரம். உலகு- எழுவாய், அளித்து- பயனிலை. ஏ-அசை. அளித்து- பெற்றுவைத்து எனினுமாம்.

பாடல் 16 (வெறியயர்)

வெறியயர் வெங்களத்து வேன்மகன் பாணி () வெறி அயர் வெம் களத்து வேல் மகன் பாணி

முறியார் நறுங்கண்ணி முன்னர்த்- தயங்க ()முறி ஆர் நறும் கண்ணி முன்னர்த்- தயங்க

மறிகுள குண்டன்ன மன்னா மகிழ்ச்சி () மறி குளகு உண்டு அன்ன மகிழ்ச்சி

யறிவுடை யாளர்க ணில். (06) அறிவுடையாளர் கண் இல்.

பதவுரை: வெறி= வெறியாடலை,; அயர்= செய்கின்ற,; வெம்= வெய்ய,; களத்து= பலிக்களத்து,; வேல்மகன்= பூசாரி,; பாணி= கையில்,; முறி= தளிர்,; ஆர்= நிறைந்த,; நறும்= மணக்கும்,; கண்ணி= மாலை,; முன்னர்= தன் முன்னாக,; தயங்க= அசைந்து தொங்க,; மறி= ஆடு,; குளகு= உணவாக,; உண்டன்ன= உண்டாற்போலும்,; மன்னா= நிலைபெறாத,; மகிழ்ச்சி= இளமையினான் ஆகும் மகிழ்ச்சி,; அறிவுடையார்கண்= விவேகிகளிடத்தில்,; இல்= இல்லை.

கருத்துரை: ஆடுகொண்ட மகிழ்ச்சி அறிவுடையாளர்களிடத்தில் இல்லை.

விசேடவுரை: மகிழ்ச்சி- எழுவாய், இல்- பயனிலை. மறியின் மகிழ்ச்சி கணம்போதேனு நில்லாமை பற்றி ‘மன்னா’ என்றார்.

பாடல் 17 (பனிபடு)

பனிபடு சோலைப் பயன்மர மெல்லாங் () பனி படு சோலைப் பயன் மரம் எல்லாம்

கனியுதிர்ந்து வீழ்ந்தற் றிளமை- நனிபெரிதும் ()கனி உதிர்ந்து வீழ்ந்தற்று இளமை- நனி பெரிதும்

வேற்கண்ண ளென்றிவளை வெஃகன்மின் மற்றிவளுங் () வேல் கண்ணள் என்று இவளை வெஃகன்மின் மற் றிவளுங்

கோற்கண்ண ளாகுங் குனிந்து (07) கோல் கண்ணள் ஆகும் குனிந்து.

பதவுரை: இளமை= இளமைப்பருவமானது,; பனி= குளிர்ச்சி,; படு= பொருந்திய,; சோலை= சோலையில்,; பயன்= பலனைத்தரும்,; மரம் எல்லாம்= எல்லா மரங்களிலும்,; கனி= பழங்கள்,; உதிர்ந்து= உதிர்ந்து,; வீழ்ந்தற்று= விழுந்தாற் போலும்; (ஆதலால்),; நனி= மிக,; பெரிதும்= பெரிய,; வேல்= வேலை நிகர்த்த,; கண்ணள் என்று= கண்களையுடையவள் என்று,; இவளை= இப்பெண்ணை,; வெஃகன்மின்= இச்சியாதிருங்கள்,; மற்று இவளும்= பின்பு இப்பெண்ணும்,; குனிந்து= கூனியாகி,; கோல்= கோலையே,; கண்ணள் ஆகும்= கண்ணாக வுடையவள் ஆவாள்.

கருத்துரை: இளமைப் பருவமானது, மரங்களிற் பழங்களுதிர்ந்தாற்போலும். ஆதலால், வேலொத்த கண்களையுடையவள் என்று இவளையிச்சியாதிருங்கள். இவளும் கூனியாகிக் கோலையே கண்ணாகக்கொண்டு திரிவாள்.

விசேடவுரை: தொல்காப்பியம்; "வினையின் றொகுதி காலத் தியலும்"; நீவிர்-தோன்றா எழுவாய், வெஃகன்மின்- பயனிலை, இவளை- செயப்படுபொருள்.

பாடல் 18 (பருவமெனைத்)

பருவ மெனைத்துள பல்லின் பாலேனை () பருவம் எனைத்து உள பல்லின் பால் ஏனை

யிருசிகையு முண்டீரோ வென்று- வரிசையா ()இரு சிகையும் உண்டீரோ என்று- வரிசையால்

லுண்ணாட்டங் கொள்ளப் படுதலால் யாக்கைக்கோ () உள் நாட்டம் கொள்ளப்படுதலால் யாக்கைக் கோள்

ளெண்ணா ரறிவுடை யார். (08) எண்ணார் அறிவுடையார்.

பதவுரை: பருவம்= வயது,; எனைத்து= எவ்வளவு,; உள= உண்டாயிருக்கின்றன?; பல்லின்= பற்களினுடைய,; பால்= வலிமைப்பகுதி,; ஏனை= எவ்வளவு?; இருசிகையும்= வன்மையான பதார்த்தங்களையும், மென்மையான பதார்த்தங்களையும்,; உண்டீரோ என்று= புசித்தீரோ எனக்கேட்டு,; வரிசையால்= முறைமையாக,; உள்= உங்களுள்ளம்,; நாட்டம்= ஆராய்ச்சி,; கொள்ளப்படுதலால்= பிறரால் செய்யப்படுதலால்,; யாக்கை= உடலினது,; கோள்= கொள்கையை,; அறிவுடையார்= விவேகமுடையார்,; எண்ணார்= பொருளாக நினையார்.

கருத்துரை: வயது எவ்வளவு? பற்களின் பலன் எவ்வளவு? வலிய பதார்த்தங்களையும் உண்டீரோ? என்று கிரமமாய் உங்கள் உள்ளம் பிறராலாராய்ச்சி கொள்ளப்படுதலால் உடலின் கொள்கையை விவேகிகள் பொருளாக எண்ணார்கள்.

விசேடவுரை: அறிவுடையார்- எழுவாய், எண்ணார்- பயனிலை, கோள்- செயப்படுபொருள்.

பாடல் 19 (மற்றறிவா)

மற்றறிவா நல்வினை யாமிளைய மென்னாது () மற்று அறிவாம் நல்வினை யாம் இளையம் என்னாது

கைத்துண்டாம் போழ்தே கரவா - தறஞ்செய்ம்மின் ()கைத்து உண்டாம் போழ்தே கரவாது - அறம் செய்ம்மின்

முற்றி யிருந்த கனியொழியத் தீவளியா () முற்றி இருந்த கனி ஒழியத் தீ வளியால்

னற்கா யுதிர்தலு முண்டு. (01) நல் காய் உதிர்தலும் உண்டு.

பதவுரை: முற்றி= முதிர்ந்து,; இருந்த= இருந்த,; கனி= பழங்கள்,; ஒழிய= நீங்க,; தீவளியால்= தீக்காற்றால்,; நல்= நல்ல,; காய்= காய்கள்,; உதிர்தலும்= விழுதலும்,; உண்டு= உண்டு ஆதலால்,; நல்வினை= தருமத்தை,; மற்று= இனிமேல்,; அறிவாம்= அறிந்து செய்வோம்,; யாம்= நாம்,; இளையம்= இளமை வயதுடையோம்,; என்னாது= என்று நினையாது,; கைத்து= திரவியம்,; உண்டாம்= உண்டாயிருக்கும்,; போழ்தே= காலத்திலேயே,; கரவாது= ஒளிக்காமல்,; அறம்= தருமத்தை,; செய்ம்மின்= செய்யுங்கள்.

கருத்துரை: தீக்காற்றால் பழங்களன்றிக் காய்களுதிர்தலும் உண்டு; ஆகையால், தருமத்தைப் பின் செய்வோம் என்று நினையாது பொருள் உள்ளபொழுதே செய்யுங்கள்.

விசேடவுரை: நீங்கள்- தோன்றா எழுவாய், செய்ம்மின்- பயனிலை, அறம்- செயப்படுபொருள்.

பாடல் 20 (ஆட்பார்த்)

ஆட்பார்த் துழலு மருளில்கூற் றுண்மையால் () ஆள் பார்த்து உழலும் அருள் இல் கூற்று உண்மையால்

தோட்கோப்புக் காலத்திற் கொண்டுய்ம்மின் - பீட்பிதுக்கிப் ()தோள் கோப்புக் காலத்தில் கொண்டு உய்ம்மின் - பீள் பிதுக்கிப்

பிள்ளையைத் தாயலறக் கோடலான் மற்றதன் () பிள்ளையைத் தாய் அலறக் கோடலான் மற்று அதன்

கள்ளங் கடைப்பிடித்த னன்று. (01) கள்ளம் கடைப்பிடித்தல் நன்று.

பதவுரை: ஆள்= ஆளை,; பார்த்து= பார்த்து,; உழலும்= திரியும்,; அருள்= தயை,; இல்= இல்லாத,; கூற்று= இயமன்,; உண்மையால்= இருக்கின்றான் ஆதலால்,; தோள் கோப்பு= கட்டமுதாகிய (தருமத்தை),; இளமையில்= இளமைப்பருவத்தில்,; கொண்டு= தேடிக்கொண்டு,; உய்ம்மின்= பிழையுங்கள்;; பீள்= கருப்பத்தை,; பிதுக்கி= பிதுங்கச்செய்து,; தாய்= தாயானவள்,; அலற= அழ,; பிள்ளையை= சிசுவை,; கோடலால்= கொள்ளுதலால்,; அதன்= அவ் இயமனது,; கள்ளம்= வஞ்சத்தை,; கடைப்பிடித்தல்= உறுதியாய் அறிந்துகொள்ளுதல்,; நன்று= நல்லது.

கருத்துரை: இயமன் இருக்கிறபடியால் தருமத்தை இளமைப் பருத்திற்செய்து பிழையுங்கள், தாய் அழப் பிள்ளையைக் கொண்டு போதலால், அவன் வஞ்சத்தை உறுதியாக அறிந்து கொள்ளுதல் உத்தமம்.