பாரதிதாசன் தாலாட்டுகள்/பெண்குழந்தை தாலாட்டு
ஆராரோ ஆரரிரோ ஆராரோ
ஆராரோ ஆரரிரோ ஆராரோ
ஆராரோ ஆரரிரோ ஆராரோ
ஆராரோ ஆரரிரோ ஆராரோ
சோலை மலரே! சுவர்ணத்தின்
வார்ப்படமோ
காலை இளஞ் சூரியனைக் காட்டும்
பளிங்குருவே!
வண்மை உயர்வு மனிதர்
நலம் எல்லாம்
பெண்மையினால் உண்டென்று பேசவந்த
பெண்ணழகே!
நாய்என்று பெண்ணை நவில்வார்க்கும்
இப்புவிக்கும்
தாய் என்று காட்டத் தமிழர்க்கு
வாய்த்தவளே!
வெண் முத்தில் நீலம் விளையாடிக்
கொண்டிருக்கும்
கண்கள் உறங்கு, கனியே
உறங்குவாய்.
அன்னத்தின் தூவி அனிச்ச
மலர் எடுத்துச்
சின்ன உடலாகச் சித்திரித்த
மெல்லியலே!
மின்னல் ஒளியே விலைமதியா
ரத்தினமே!
கன்னல் பிழிந்து கலந்த
கனிச்சாறே!
மூடத் தனத்தின் முடைநாற்றம்
வீசுகின்ற
காடு மணக்கவரும் கற்பூரப்
பெட்டகமே!
வேண்டாத சாதி இருட்டு
வெளுப்பதற்குத்
தூண்டா விளக்காய்த் துலங்கும்
பெருமாட்டி!
புண்ணில் சரம்விடுக்கும் பொய்மதத்தின்
கூட்டத்தைக்
கண்ணில் கனல்சிந்திக் கட்டழிக்க
வந்தவளே!
தெய்விகத்தை நம்பும் திருந்தாத
பெண் குலத்தை
உய்விக்க வந்த உவப்பே
பகுத்தறிவே!
எல்லாம் கடவுள் செயல் என்று
துடை நடுங்கும்
பொல்லாங்கு தீர்த்துப் புதுமைசெய
வந்தவளே!
வாயில் இட்டுத் தொப்பை வளர்க்கும்
சதிக்கிடங்கைக்
கோயில் என்று காசுதரும் கொள்கை
தவிர்ப்பவளே!
சாணிக்குப் பொட்டிட்டுச்சாமி என்பார்
செய்கைக்கு
நாணி உறங்கு; நகைத்து நீ
கண்ணுறங்கு
-1938